“Ang tao talaga nagbabago at kung minsan kasabay nito ang nararamdaman natin.”
Nakatatak na yan sa utak ko at marahil hindi na mabubura pa, isa yan sa mga kasabihan na lagi kong nililingon, isa sa mga kasabihan na nagbigay daan para lubos kong maintindihan ang lahat sa nangyari sa akin at ni “She who must not be named”, kung tatanungin mo ako kung ano ang isa sa mga bagay na natutunan ko sa pagboblog o kapwa ko bloggers, yang statement na yan ang sasabihin ko.
Sinundan ko siya dahil sa kanyang trabaho, ang pagbibigay kalinga sa kapwa, nagustuhan ko ang kanyang trabaho, dahil may karanasan na ako sa ganito, minsan na akong napunta sa “Home for the elderly” at masasabi ko na talagang nakakaawa silang lahat, sabi pa nga ng isang matanda doon sa akin “Alam mo kapag may panauhin kami, masaya talaga kami, dahil nararamdaman naming may nagmamahal sa amin, kasi ang family namin iniwan na kami”, nakapunta rin ako sa “Home for the Orphanage”, nakakaawa ang mga sanggol doon, para lang silang mga damit na nakadisplay at handang ibenta sa gustong bumili.
Isang Social Workers si Mayen na sobrang kikay, sa mga blogpost niya makikita mo ang kanyang kakikayan, isama mo pa dyan ang desenyo ng blog niya, isang Harry Potter addict, si SEY ay kanyang Evil Twin Sister, BWAHAHAHAHA (Joke!) syempre may BF na siya… yun ay si Pareng Acre eh este si Jed pala si “JED”, nadrong lang ako… nadrong… nako Pareng Jed… pasensya kana sa gawa ko.. mukhang nagkaletse letse na mukha ng Prinsesa mo sa drawing ko… but anyway… it’s the thought that counts…. Ehehhehe…
Babuuuussss Eklabussss….
Salamatus….
