Habang nag-iisang nagpapahinga si Elina sa ilalim ng puno ng mangga sa likod bahay nina Tata Temyo, tahimik naman siyang pinagmamasdan ni Lando ang kanyang amahin, simula’t sapol pa lang inaabangan na niya ang paglaki ni Elena, walang sino mang lalake ang pupuwedeng lumapit dito kundi siguradong uuwing bugbug sarado, alam ito ni Elena, pero wala siyang magagawa, dahil sa kanilang baryo si Lando na ang pinaka-tandang, siga ng lipunan, salot ng bayan, walang sino man ang nangahas na labanan siya, kaya wala siyang magawa sa pagpoprotekta sa kanya ni Lando ang kanyang amahin, total na-isip niya na mukhang nakakabuti naman sa kanya ito, dahil hindi siya natulad sa iba niyang mga kaibigan at kakilala na maagang nabuntis dahil sa kakalandi, total ika niya, hindi naman siya ginugulo ni Lando, yun nga lang minsan e naaasiwa siya kapag alam niyang nasa paligid niya ang lalakeng iniiwasan.
Sa araw ngang ito, dumating ang kanyang kinatatakutan, habang tahimik siyang nagpapahinga sa ilalim ng punong mangga, hindi niya napansin ang paglapit naman ng panganib sa kanya, si Lando na mukhang nababaliw na, nagulat siya ng makitang nasa kanyang likuran na ito, “Lando?” sambit niya, “Elena” sagot naman sa kanya ni Lando, “Kamusta ka na, matagal na akong naghihintay na maangkin ka, at ngayon ito na ang pagkakataon, mapapasakin ka na”, pagpapatuluy ng lalake sa kanyang sinasabi, “Huh? Anong ibig mong sabihin”, may halong kaba ang kanyang boses, alam niya na lahat ay pupuwedeng gawin ni Lando dahil alam niyang walang papalag dito, lalo na’t wala ang kanyang Amo, alam niyang siya’y nasa piligro, ngumiti lang ang lalaki at lumapit sa kanya, lumayo naman siya at akmang aalis para humanap ng saklolo, pero huli na, umikot sa kanya ang lalake saka siya hinawakan sa ulo, “Saan ka pupunta Elena?” , “Lando kung ano man ang iniisip mo, maawa ka, huwag mo ng ituluy”.
Pero wala na rin siyang nagawa, tuluyan ng nakuha ni Lando ang kanyang pagkababae, pumaibabaw agad ito sa kanya, habang hawak-hawak siya nito sa kanyang ulo, kitang-kita naman ito ni Emilio, ang lalakeng kanyang hinahangaan, pero wala rin itong nagawa, takot ito kay Lando, pumikit na lang ito habang tinatawag ni Elena ang kanyang pangalan, tiniis niya ang babaeng minamahal na ginagahasa ni Lando sa likod bahay nina Tata Temyo, nagmamakaawa si Elena habang nagpupumiglas, “Lando maawa ka”, pero huli na, dahil nairaos na ni Lando ang kanyang init sa dalaga ng walang nakikialam, nailabas na ni Lando ang lahat ng kanyang kinikimkim na init sa katawan, nanlulumong iniwan ni Lando si Elena habang umiiyak, walang nagawa dahil sa kanilang bayan, si Lando ang batas, gustuhin man niyang magreklamo, wala rin siyang magagawa, dahil habang papalayo si Lando, nakita niya ang kanyang Amo at mukhang natuwa pa sa ginawa sa kanya ni Lando.
Nagtatago si Elena, marahil nahihiya sa nangyari sa kanya, makalipas ang ilang araw, sa wakas napisa na ang mga Itlog ni Elena, tuwang-tuwa si Tata Temyo, dahil nakabuo na naman ang kanyang Tandang na si Lando, ang kawawang si Elena, ngayon ay inahin na.
Tiktilaooookkkkk…. Happy April Fools Days.
