Glamorosa (Pinoy Screenplay)

Mukhang naging malumanay ang pagdalaw ko sa aking blog at sa blog ng may blog ng ibang blogger, ngunit hindi po iyon nangangahulugang tumigil na tayo sa pagsusulat at pagbabasa, sa katunayan, pansamantala kong iniwan ang pagsusulat at pagbabsa sa blog upang mabigyan ng mahaba-habang pagkakataon ang pagsusulat at pagbabasa, hmmm… gulo no?

May mga ibang bagay kasi akong inaaral ngayopn tungkol sa pagsusulat, alam niyo naman po, hindi po tayo magaling salarangang ito, kaya kailangan kong pagtuunan ng pansin ang ginagawa kong pagses-self studies dito, sa katunayan isa sa mga inaaral ko ngayon ay ang pagsulat ng script o screenplay.

Wala lang… makasulat lang at masabihang magaling… 

Isa po ito sa mga naisulat ko noon na ginawan ko nang script, alam ko pong maraming mali sa ginawa ko, pero pilit ko paring pinoste sa aking blog para may pang update lang ako, kasi kahit papaano ayaw ko itong mabulok at anayin.

Meron po akong free software na nadownload sa internet na ginagamit sa pagsulat ng pinoy script o screen play, ang kaso nga lang kapag nililipat ko na dito sa blog ko e nasisira na ang format nito. ehehehehe.

Sana po e maintindihan niyo na hindi po ako propesyonal at walang pormal na na ensayo at pagsasanay sa larangang ito, wala din akong maalalang araw nagkaroon kami ng ganitong subject noong nag-aaral pa ako, kung meron man marahil absent ako.

Nga pala naalala ko gumawa nga pala ako ng Term Paper tungkol sa Drama noong 4th years High school ako.

Kayo na po sana ang bahalang umintindi sa kwento ng ginawa ko, medyo magulo pero kung pagtyatyagaan niyong basahin, e maiitindihan namanniyo siguro, sana huwag niyo rin po akong husgahan bagkos e turuan na lang.

Yahoo….

----------------------------------------- Script Start Here -----------------------------------------

Glamorosa

By

Al Diwallay

Based on blog "Diana ang Glamorosa"

http://www.musingan.com/2012/01/diana-ang-glamorosa.html

This screenplay may not be

used or reproduced without the

express written permission of

the author.

Copyright©2012

Email: musingan@gmail.com

                                                    FADE IN.

INT. MANSION. ARAW.

Sa loob ng isang magarang na tahanan ng isang ekslusibong Subdivision, mauupo sa sofa si Diana (19), maganda, maputi, halatang may breeding, daig pa ang isang prinsesa sa pagiging glamorosa.

Bubuksan niya ang tv, di niya magugustuhan ang palabas,makalipas ang sampung sigundo, ililipat niya ang channel ng flat screen TV sa harap niya.

Maiinis dahil wala namang magandang palabas, kukuha ng isang stick ng isang kilalang blue seal cigarette na nakapatong sa lamesitang yari sa steel brush na nasa harap niya.

Hahanapin niya ang lighter, lilinga-linga siya, iisipin kung saan niya huling nailagay ang lighter, haharap ulit siya sa TV, makikita niyang nakapatong ang lighter sa TV Stand,tatayo siya para kunin ito, sisindihan niya ang sigarilyo saka niya ipapatong ulit ang lighter sa ibabaw ng TV Stand.

Maglalakad papunta sa pintuan ng terrace ng bahay, pagmamasdan niya ang paligid gamit ang isang napakatalim na tingin, gugumuhit sa kanyang pisngi ang isang mapangutyang ngiti, maaalala niya ang mga panahong nagdaan.

DIANA (V.O.)

Hindi ko na hahayaang babuyin niyo

ulit ang aking pagkatao.

Hihithitin niya ang sigarilyong hawak, saka ibubuga ang usok sa napakasakastikong pamamaraan, babalik siya sa sofa, mauupo, ipapatong sa ash tray ang sigarilyo na kanyang hawak, kukunin niya ang remote control ng tv na nasa tabi ng ash tray, ililipat ulit ang channel.

Sasandal sa sofa, ididikwatro ang paa, ililipat ulit ang channel, maiinis, bubuntong hininga saka iiling sabay pikit ng mata, pagkadilat ipapatong ang remote control sa ibabaw ng lamesitang nasa harap.

Tatayo at tutungo sa kusina.

CUT TO.

INT.KETCHEN.CONT

Kukuha siya ng pitcher sa fridge na may lamang orange juice, kukuha ng isang baso saka magsalin, ilalapag ang pitcher malapit sa lababo.

Dala ang isang baso ng orange juice, babalik ulit siya sa living-room.

CUT TO.

INT.LIVING ROOM.CONT

Hihigop muna siya ng orange juice saka niya ipapatong ang baso sa lamesitang nasa harap saka siya mauupo ulit sa sofa, Manonood ng palabas.

Ilang sandali pa, tutunog ang kanyang cellphone.

Dadamputin niya ang kanyang cellphone na nakapatong sa lamesitang nasa harap niya saka niya ito sasagutin.

DIANA.

(Sarkastiko)

Yes?

ANGELINA (O.S.)

(Excited)

Diana! Ikaw ba yan?

DIANA.

Yes! Speaking?

ANGELINA (O.S.)

Si Angelina ito, kamusta kana.

DIANA.

Angelina? who’s that?

ANGELINA (O.S.)

Angelina Perez, yung kababata mo,

ano ka ba, hindi mo na ako maaalala?

Matitigilan siya, hindi siya agad makakasagot.

ANGELINA (O.S.)

Uy! Diana andyan ka pa ba?

DIANA.

Wala akong kilalang Angelina.

(matigas niyang sagot sa kausap)

Huwag ka nang tumawag ulit.

ANGELINA (O.S.)

Ahh!!! Diana ano ka ba? si Angelina

ito, yung kababata mo.

Ibababa niya ang kanyang cellphone, hindi na hihintayin ang susunod pang sasabihin ng kanyang kausap.

Ipapatong niya ang kanyang cellphone sa lamesitang nasa harap saka niya kukunin ang kanyang sigarilyo, tatayo siya saka tutungo sa Terrace.

CUT TO.

EXT.TERRACE.CONT.

Mauupo siya sa upuan na nakalagay sa labas ng terrace,ipapatong niya sa ibabaw ng lamesitang nasa harap niya ang kanyang mga paa, isasandal ng bahagyan ang ulo, saka hihithitin ang sigarilyo.

DIANA (V.O.)

(Kalmado)

Papaano kaya niya nalaman ang

cellphone number ko? Ano ang

kailangan niya? bakit siya tumawag?

Hihithit ulit ng sigarilyo.

DIANA (V.O.)

Ah! basta, hindi na importante

yon, basta ang alam ko, kailangan

kong maging matigas, kailangan kong

maging pusong bato, dahil isa akong

glamorosa.

Hihithit ulit ng sigarilyo saka niya ito papatayin sa ash tray na nakalagay sa ibabaw ng lamesitang nasa kanyang harapan.

Tatayo, pupunta sa dulo ng terrace, pagmasdan ang paligid.

DIANA (V.O.)

Hinding-hindi ko na hahayaang

hamakin niyo ulit ang pagkatao ko,

hinding-hindi ko na ulit hahayaang

tratuhin niyo ako na parang aso.

     (Matalim ang mga tingin)

DIANA (V.O.)

(Titingin sa kanan bahagi

ng hardin)

Inalipusta niyo kaming magkakapatid,

pinandirihan.

DIANA (V.O.)

(Pipikit saka bubuntung hininga,

bubuksan ang mga mata sabay haharap)

Tinuring na parang hayop,pinagtawanan,

inalipusta, ngayon hinding-hindi ko na

kayo hahayaang gawin yun ulit sa akin, sa amin,lalabanan ko na kayo, dahil isa na akong glamorosa.

Lilingon, babalik ulit siya sa loob ng living room.

INT.LIVING ROOM.CONT

Maupo siya sa sofa saka manonood ulit ng palabas, pero halatang hindi nakatuon sa ppinapanood ang kanyang isipan.

DIANA (V.O.)

Alam kong darating ang araw na

titingalain niyo ako, at heto,

unti-unti ng nangyayari.

DIANA (V.O.)

(Ngingiti)

Unti-unti na akong umaangat,nakatira

na ako sa bahay na bato,hindi tulad

niyong, hindi parin nakakaalis sa putikan.

(Bubuntong hininga)

Dahil wala rin namang mapanood na maganda, isasara na niya ang telebisyon gamit ang remote control nito, uubusin and orange juice, tatayo at tutungo sa bathroom.

    CUT TO.

INT.BATHROOM.CONT

Pagmamasdan niya ng mabuti ang loob bathroom.

DIANA (V.O.)

Napakaganda.

DIANA

Alam kaya nilang ganito ang banyong

ginagamit ko dito.

DIANA (V.O.)

Marahil Hindi

(Sarkastikong ngiti)

Alam kong hindi.

Matutukso siyang maligo.

Isasara niya ang pinto, magtanggal ng damit, bubuksan ang

faucet ng shower. lulusub sa tubig saka maliligo.

Habang mag-isang nagpapakasasa sa marangya buhay sa loob ng

bathroom, biglang may kakatok sa pinto ng banyo.

MRS. CHUA (O.S.)

Diana, naliligo ka na naman ba,

sino ang tumawag kanina? parang

narinig kong tumunog ang cellphone?

DIANA

(Magugulat)

Ho! Mrs. Chua ay este Ma’am!!

Ahh... ahh... wala pu ma’am, di ko

po kilala ma’am.

MRS. CHUA (O.S.)

Ah! ano daw kailangan?

DIANA

(Magpupunas at halatang nagmamadali

para makalabas na ng banyo)

Wala po ma’am, nagkamali lang ng tawag.

MRS. CHUA (O.S.)

Ganun ba, tapos kana ba maglaba,

mukhang tumigil na ang ingay ng

washing machine sa likod ng kusina.

DIANA

(Magsasalita in a bisaya accent

and bisaya dialect)

Ayyy Oo, nakalimtan naku ang atung

washing machine.

DIANA

(tatawa)

Sige ma’am, humanun na naku ang

akong gilabhan.

MRS. CHUA (O.S.)

Hay naku, ikaw talaga, kung ano-ano

na namang kalokohan ang ginagawa mo

dyan, bilisan mo na, maglaba ka na,

ambisyosa.

DIANA

Dili ku ambisyosa ma’am, Glamurusa lang ku.

MRS. CHUA (O.S.)

Ay ambot.

DIANA

(Titingin sa camera)

Epic Fail.

(Ngingisi)

                                                  FADE OUT.

----------------------------------------- Script Ends Here -----------------------------------------

Naks pume-fade out na…

Hayst hirap palang  magself-study para gumawa ng Pinoy Script... anyway alam ko pong marami pa akong kakaining damo para matutunan ang tamang pagsusulat ng script. 

salamat sa pagbabasa

Dahas

Habang nag-iisang nagpapahinga si Elina sa ilalim ng puno ng mangga sa likod bahay nina Tata Temyo, tahimik naman siyang pinagmamasdan ni Lando ang kanyang amahin, simula’t sapol pa lang inaabangan na niya ang paglaki ni Elena, walang sino mang lalake ang pupuwedeng lumapit dito kundi siguradong uuwing bugbug sarado, alam ito ni Elena, pero wala siyang magagawa, dahil sa kanilang baryo si Lando na ang pinaka-tandang, siga ng lipunan, salot ng bayan, walang sino man ang nangahas na labanan siya, kaya wala siyang magawa sa pagpoprotekta sa kanya ni Lando ang kanyang amahin, total na-isip niya na mukhang nakakabuti naman sa kanya ito, dahil hindi siya natulad sa iba niyang mga kaibigan at kakilala na maagang nabuntis dahil sa kakalandi, total ika niya, hindi naman siya ginugulo ni Lando, yun nga lang minsan e naaasiwa siya kapag alam niyang nasa paligid niya ang lalakeng iniiwasan.

Sa araw ngang ito, dumating ang kanyang kinatatakutan, habang tahimik siyang nagpapahinga sa ilalim ng punong mangga, hindi niya napansin ang paglapit naman ng panganib sa kanya, si Lando na mukhang nababaliw na, nagulat siya ng makitang nasa kanyang likuran na ito, “Lando?” sambit niya, “Elena” sagot naman sa kanya ni Lando, “Kamusta ka na, matagal na akong naghihintay na maangkin ka, at ngayon ito na ang pagkakataon, mapapasakin ka na”, pagpapatuluy ng lalake sa kanyang sinasabi, “Huh? Anong ibig mong sabihin”, may halong kaba ang kanyang boses, alam niya na lahat ay pupuwedeng gawin ni Lando dahil alam niyang walang papalag dito, lalo na’t wala ang kanyang Amo, alam niyang siya’y nasa piligro, ngumiti lang ang lalaki at lumapit sa kanya, lumayo naman siya at akmang aalis para humanap ng saklolo, pero huli na, umikot sa kanya ang lalake saka siya hinawakan sa ulo, “Saan ka pupunta Elena?” , “Lando kung ano man ang iniisip mo, maawa ka, huwag mo ng ituluy”.

Pero wala na rin siyang nagawa, tuluyan ng nakuha ni Lando ang kanyang pagkababae, pumaibabaw agad ito sa kanya, habang hawak-hawak siya nito sa kanyang ulo, kitang-kita naman ito ni Emilio, ang lalakeng kanyang hinahangaan, pero wala rin itong nagawa, takot ito kay Lando, pumikit na lang ito habang tinatawag ni Elena ang kanyang pangalan, tiniis niya ang babaeng minamahal na ginagahasa ni Lando sa likod bahay nina Tata Temyo, nagmamakaawa si Elena habang nagpupumiglas, “Lando maawa ka”, pero huli na, dahil nairaos na ni Lando ang kanyang init sa dalaga ng walang nakikialam, nailabas na ni Lando ang lahat ng kanyang kinikimkim na init sa katawan, nanlulumong iniwan ni Lando si Elena habang umiiyak, walang nagawa dahil sa kanilang bayan, si Lando ang batas, gustuhin man niyang magreklamo, wala rin siyang magagawa, dahil habang papalayo si Lando, nakita niya ang kanyang Amo at mukhang natuwa pa sa ginawa sa kanya ni Lando.

Nagtatago si Elena, marahil nahihiya sa nangyari sa kanya, makalipas ang ilang araw, sa wakas napisa na ang mga Itlog ni Elena, tuwang-tuwa si Tata Temyo, dahil nakabuo na naman ang kanyang Tandang na si Lando, ang kawawang si Elena, ngayon ay inahin na.

Tiktilaooookkkkk…. Happy April Fools Days.

One Day Millionaire

“Putangina Pare!!! Idol na talaga kita”, “O! talaga Idol mo na ako, bakit naman”, “Hanep ka pare kung magpainom…. Sky’s the limit, lupet mo”, iiling-iling si Bryan habang inaangat ang isang alak ng Red Horse Beer saka ito tinungga, “Ibahin mo si kumpare, iba yan, galante yan, di ba, di ba, di ba” sagot naman ng isa nilang kasama sabay tingin sa dalawa pa nilang kainuman, high five ang mga magkakaibigan bilang pagsang-ayon sa sinabi ng huli, “Anong sabi ko sa iyo Bryan kanina?, O! di ba sabi ko, ikaw ang aayaw sa pag-inom, basta si kumpare ang kasama natin” sulsul pa ng isa, “Hahahaha, wala yan pare, basta ako ang bahala, alam niyo naman ako, pagnakipag-inuman, ayaw ko ng nabibitin tayo”, pagbibida niya ng kanyang sarili sa kanyang mga katropa.

Nag-uumpisa pa lang lumalim ang gabi, nag-uumpisa palang tumaas ang mga amats ng lahat, sa isang Resto-Bar, sa Timog, naroon ang mga magkakaibigan, magkakasama silang nagtatrabaho sa isang kumpanya, nagkayayaang mag-inuman, pay-day naman daw at nakabunos pa si kumpare, kaya di na papigil ang iba, lalo na’t may bago silang kaibigan, si Bryan, kaya dapat magpabida daw si Kumpare, dahil inaasahan nito ang blow-out niya, at bilang pagpapakita daw nito na maluwag nilang tinatangap sa kanilang grupo ang bagong kasama.

“Oo nga! Tama nga kayo, sobrang galante ni kumpare, wala akong masabi”, pagsang-ayon niya sa sinabi ng kasama nila, “Alam niyo ang mga bagay na ganito e normal lang naman, dapat kasi paminsan minsan e magsaya rin tayo, di yung puro pagtatrabaho na lang ang inaatupag natin”, bungad pa ni kumpare sa kanyang mga itinuturing na matalik na kaibigan “Sige inum lang kayo” dag-dag pa niya, “Pare tingnan mo ang chicks na yun sa dulo, kanina pa tingin ng tingin sa iyo” bulong ng isa kay Kumpare “Oo nga e, kanina ko pa nga yan napapansin e” sagot naman ni kumapare sa nagsasalita, “Ano, itable mo na, O kung gusto mo para kay Bryan na lang” suhisyon ng kausap, “Ikaw, tanungin mo daw si Bryan!” sagot naman niya.

Hindi makapagsalita si Brayn ng tanungin siya ng kasama, alam niyang kalabisan na ang ginagawang kabutihan ni kumpare sa kanya, nahihiya naman siyang tumanggi, dahil kahit di pa siya nakakatango o ayaw, tinawag na ni kumpare ang waiter at tinanong kung pwedeng mai-table ang babaeng tinutukoy nila kanina, “Pare, huwag mo akong ipahiya a, andon na kinakausap na” sabi ni kumpare kay Bryan, “A, e, pare huwag na lang, ok na ito, inum na lang tayo” pagtutol niya sa kagustuhan ni kumpare, ngunit ilang saglit pa e bumalik na ang waiter na kasama na ang babaeng pinag-uusapan nila, “ayan na pare!!!” ngiting sambit ng isa nilang kasama, “Sobra ka talaga, Idol kana talaga namin, wala ka talagang katulad” pang-gogoyo naman ng isa kay kumapare, “Hahahahaha, ibahin niyo ako pare, sinabi ko na sa inyo, sky’s the limit nga” pagbibida na naman niya sa kanyang sarili.

Mabilis na lumipas ang gabi nagkakasawaan na sa pagtungga, namamaos na ang ilan sa salitang pagkanta sa entablado, naka-ilang order na sila ng bucket ng red horse, nakakailang oder na rin ng pulutan, ang babaeng naitable nila, hindi na mawari kung ilang ladies drink na ang nainom nito, pero hindi naman nalalasing, abot-abot na ang hikbi ng dalawa nilang kasama, ang isa naman ay halos makatulog na, pero si Bryan at kumapare, tuloy ang kwentuhan kahit halata nang lasing pareho.

“Pale, pinaanga mo targa ako, ikaw na, ikaw na targa” pagpupuri ni Bryan kay kumpare habang naka akbay sa dalagang katabi sa table, “Wa-la yan pale, eshka-ish ja limit nga di ba, kaya magpakashaya ka lang at magpakalunod sha alak”, sagot ni kumpare kay Bryan, maya-maya pa’y nagyaya ng umuwi ang mga kasama, pero si kumpare, may pahabol pa, “Paleng Blyan, i-tsek-out mo na yan, akumbahaaa-la” pag-aalok niya kay Bryan, “Nakup pale, huwag nya, wu-la akok pela pammotsel”, pagtanggi niya sa alok ng kaibigan, pero di pa siya nakakatapaos ng pagsalita, may iniabot ng pera si kumapare sa kanya, “Ayan pale, shabit ku namam shay-o, akumba-ha-la” nangingising bida ni kumpare sa kanya, “Nakup pale,  huwag nya”, pagtutul niya ulit, pero bago pa man makapagsalita si kumpare, may binulung na ang babaeng katabi niya sa kanya, nangisi siya at napatawa, matapos noon sumang-ayon na siya.

Nagpaalam na si Bryan sa mga kasama magtsetsek-in pa daw sila ng sweetheart niya, nagpaalam narin ang tatlo, naiwan si kumpare mag-isa, tinawag ni Kumapare ang waiter upang hingin ang bill, iniabot ng waiter ang papel na pinagsulatan ng dapat na babayaran, tulala siya sa nakitang babayaran, isang buwang pinag-ipunan niya, sa inuman lang napunta, ok lang, masaya naman ang mga kaibigan niya, ika niya, binayaran niya ang bill, bago umalis, humingi muna ng isang basong tubig tapos umihi, saka lumabas ng resto-bar, nakita niyang wala na doon ang taksing minamaneho ng mga kasama, yung taksi na lang niya ang naiwan, ok lang naman sa kanya, talagang hindi na daw makapaghintay ang mga iyon, lasing e, masarap kasing tumabi sa missis kung ganon.

Marahan siyang nagmaneho pauwi, binaybay ang kahabaan ng Edsa, pagdating ng Cubao, lumiko sa Aurora, sa kalayaan doon siya pumunta, marahang itinabi ang taksing minamaneho, marahan ding lumabas, sinara niya ito, saka marahang pumasok sa gate ng kanilang iuupahang maliit na apartment ng mag-anak niya, nakita niyang gising pa ang kanyang asawa, alam niyang siya ang hinihintay, dahil tatlong buwan na silang di nakakabayad ng bahay, pagbukas niya ng pinto, nangingiti siyang pumasok, tiyak away na ito, kapag wala siyang maiabot na sapat na pera.

Maya-maya pa’y nagising na ang mga anak niya, sa hagulgul ng ina, sinaktan na naman niya ito nang magreklamo sa dalawang daang iniabot niya, “alam mo ikaw, punding-pundi na ako sa iyo a, buong araw akong nagmamaneho ng taksi, konting inuman lang, hindi mo na ako mapagbigyan ha!”, bulyaw niya sa kanyang asawa, “mabuti pa ang mga kaibigan mo, ginagastosan mo, pero kami ng mga anak mo, hindi”.

Wasak.

Ang Luha ni Danica

“Itay!!! Itay!!! Huwag mo kaming iwan Itay, huhuhu!!!” iyak ng sampung taong gulang na si Danica sa kanyang ama, kitang-kita niya ng kanyang dalawang mata ang nakakaawang kalagayan ng ama, putlang-putla na ito at pawis na pawis dahil sa sakit na nararamdaman, ilang gamot na ang naubus nito pero hindi parin ito gumagaling, “Itay mahal na mahal kita itay!!!” sambit niya sa naghahabol na ng hininga na ama, “anak ok lang ako huwag kang mag-alala, gagaling pa ako” pagpapagaan niya ng loob sa anak, alam niyang mahal na mahal siya ng kanyang pamilya, lalo ng kanyang mga anak, alam niya sa kanyang sarili na naging mabuti siyang ama sa mga ito, pero ngayon hindi na niya kayang tingnan ang mga anak, dahil naaawa siya sa mga ito, lalo na sa bunso niyang anak.

“ichay..wak nyo tami ewan, ma’al ita ichay….” Naaawa siya sa kanyang sarili, alam niyang wala pa masyadong alam ang bunso niyang anak, peo sa edad na limang taong gula ay kaya na nitong umintindi, ang kanyang pamilya lang ang nagbibigay sa kanya ng sigla at saya, pumapawi ng pagod mula sa buong araw na pagtatrabaho, nagbibigay sa kanya ng pag-asa, at nagbibigay dahilan na maniwala siya na sa anu mang laban e kaya niyang harapin at pagtagumpayan dahil alam niyang may pamilya siyang naniniwala sa kanya at sumusuporta.

Niyakap niya ang kanyang bunsong anak, kahit na hirap ng huminga, namumutla at pawis na pawis, pinilit parin niyang ngumiti para dito “anak ko, bunso ko, mahal na mahal din kita” hinalikan niya ang anak saka ibinilin kay Danica ang pangangalaga sa kapatid, “Danica, anak!!! Huwag mong pabayaan ang kapatid mo, magmahalan kayo” paghahabilin niya sa anak habang nakahiga sa kama’t nahihirapan ng huminga, “Itay huwag po kayong magsalita ng ganyan, gagaling pa po kayo”, sagot ni Danica na hindi parin tumitigil sa pagiyak, lalo na kapag naririnig niya ang ama na sinasabing “Urghhh!!! Ayan na.. hindi ko na talaga kaya, malapit na siya….”, “Anak Danica, Anak, huwag mong pabayaan ang kapatid mo, mag-aral ka ng mabuti, mahal na mahal ko kayong tatlo, ikaw at ng kapatid mo, nanay mo”, pagpapatuloy niyang pagbibilin sa anak.

Maya-maya pay dumating na ang kanyang asawa, may dala itong isang basong tubig at gamot, “Ruben!!! Inumin mo muna ito, para bumuti ang kalagayan mo” sabay abot sa kanya ng gamot at baso ng makalapit ito sa kanilang tatlo sa kama, “Hindi na Anisa, wala namang maitutulong ang mga yan sa akin.. ang kailangan ko ngayon ay dasal, kung kukunin na ako ng panginoon, maluwag sa puso ko na ako ay sasama sa kanya”, sagot niya sa kanyang butihing asawa, “Ruben!!! Huwag ka nga magsalita ng ganyan, huwag kang panghinaan ng loob, maawain ang buong may kapal, hindi niya tayo pababayaan”, sagot ni Anisa sa asawa, alam niyang walang hamong inuurungan si Ruben, pero sa pagkakataong ito, alam niyang tanging dyos na lang ang makakatulong sa kanyang asawa, “Urghhh!!! Ayan na.. sumasakit na naman.. hindi ko na talaga kaya Anisa, ikaw na ang ba…ha…la… sa.. aaaaattttiiiiinnnngg mmmmggggaaaaa aaaaannnnaaakkkkk… mahal na mahal ko kayong tatlo…” namumutla parin siya at pinagpapawisan, “Si Elena, wala pa ba” tanong niya sa kanyang asawa, hinahanap niya ang kanyang kapatid na babae na nakikitira sa kanila upang hindi masyadong mahirapan sa pag-aaral sa Maynila, pilit siyang bumangon sa kanyang pagkakahiga, hinahanap ng kanyang mga mata sa loob ng kanilang kwarto ang pinakamamahal niyang kapatid, pero pinipigilan siya ng kanyang asawa.

“Huwag ka ng bumangon mahal ko, wala pa si Elena, paparito yun kung siya’y tapos ng maligo, sa banyo, huwag mo ng pilitin ang sarili mo, ang kailangan mo ay magpahinga” pagpipigil niya sa kanyang asawa, “Kahit maupo na lang ako” pagpupumilit ni Ruben, maya-maya pa’y may narinig na silang boses ng isang babae, “A sus kayo talagang mag-anak no!!! kokorni niyong apat..” ani ng boses ng isang babae, “Pamilyar sa akin ang boses na iyan itay” sambit ni Danica sa kanyang amang nahihirapan na talaga sa sakit na nararamdaman, “ato rin ichay, pamilyar takin ang botes na yan”, pagkukumpirma naman ng kanyang limang taong gulang na bunsong anak, hinanap nila ang boses ng babae, nagmula ito sa pinto ng kanilang kwarto, nakita nila ang may-ari nito, kilala nila kung sino ito, “Elena!!! Nandito ka na…” sambit ng ni Anisa ng makita niyang nakatayo na sa pinto ng kanilang kwarto si Elena.

“A sus.. kayo talaga… ang dadrama niyong mag-anak no…. parang diarrhea lang… nag-iiyakan na kayong apat dyan”, pagpapatuloy ni Elena sa kanyang sinasabi habang naglalakad papasok ng kwarto, “O kuya… ikaw na muna ang pumasok sa banyo, bilisan mo lang kasi maglalaba pa ako e…”, sabi niya sa kanyang kuyang si Ruben, “Elena, mahal kong kapatid, ikaw na sana ang bahala kela inay at itay, huwag mo silang pabayaan”, sagot niya sa kanyang kapatid, pilit na tinataas ang kamay bilang pagpapahiwatig na gusto niya itong yakapin sa kanyang kahuli-hulihang hininga, “Ay sus!! Kuya, tigilan niyo nga ako, bilisan mo na dyan, O tingnan mo sarili mo sa salamin, namumutla kana dahil sa pagtatae, pinagpapawisan pa, kung ano-ano kasi ang kinakain, tapos ayaw pa uminom ng gamot e”,  sagot niya sa kuya, walang nagawa si Ruben kundi ang tumayo na at sundin ang kapatid alam niyang kapakanan lang niya ang habol nito, “Sige na nga!!! Di ko na rin kaya ang sakit ng tiyan ko, ika-apat na beses na ito sa umagang ito a… hmmmp KJ mo talaga, Elena, alam mo namang pinagbibigyan ko lang si Danica sa kanyang dramadramahan effect na yan”, “Ay daming pang sat-sat, bilisan mo na, maglalaba pa ako, uminom ka na rin kasi ng gamot ng mawala na yan”, sagot niya sa kapatid, tumayo na siya at nagtungo na sa banyo, bago lumabas, ininom niya muna ang gamot ng pagtatae na dala kanina ng kanyang asawa, pagkatapos niya itong inumin, inabot sa asawa ang baso at nagtungo na sa banyo, “Itay, Itay huwag mo kaming iwan itay…” nangingiting sambit ni Danica sa kanyang ama, saka ito tumingin sa kay Elena at nangingiti rin sinabihang “Hmmmp!!! KJ talaga ni tita Ele…”, “Danica!!! Huwag kang magsalita ng ganyan sa tita mo bad yan”, pagsusuway ni Anisa sa kanyang anak, “Ok lang yun Ate Ani KJ naman talaga ako e”….

Tawanan…..

Wasak ulit….

Totoy Palitaw (Kingpin)

Bang!!!

Tumba agad ang isa sa mga kalaban.

Napatayo ang tatlong kalalakihang tumatambay sa tindahan, nagulat, nagmasid, hinanap kung saan galing ang putok at kung sino ang tinamaan, maya-maya may narinig na silang sigaw “nabaril si Bertong Palaka, nabaril”, nagbulungan ang mga tambay “si Bertong Palaka daw ang nabaril”, hinanap nila ang pinangyarihan ng insidente, sa likod lang pala ito ng tindahan kung saan sila tumatambay, agad nila itong pinuntahan, pagdating nila sa likod ng tindahan, nadatnan nila ang naghihingalong si Bertong Palaka, pilit na bumabangon, pilit na bumubunot ng kanyang baril, pilit na hinahanap ang bumaril sa kanya, ngunit hindi na kaya ng katawan niya.

Bang!!!

Isang putok pa ng baril mula sa kanyang likuran ang kanilang narinig, bumulagta na si Bertong Palaka, “Patay ka na Palaka ka” ani ng bumaril, nakita ng mga tambay kung sino at saan nanggaling ang putok, nakita nila si Totoy Palitaw, ang notorious gang leader ng grupong “Gumamela One”, kitang kita nilang hinipan pa ni Totoy Palitaw ang dulo ng kanyang baril bago ito itinago sa kanyang likuran, isang galit at matalim na titig ang iniwan niya sa mga tambay bago siya umalis, isang titig na nagpapahiwatig at para bagang sinasabing “wala kayong nakita at narinig”, takot ang nangibabaw sa dib-dib ng mga tambay, alam nilang kahit kailan ay hindi nagbibiro si Totoy Palitaw, alam nilang ano mang oras pwede silang resbakan nito kung sinuplong nila ito sa autodidad.

“Totoy Palitaw! Magtago ka na sa pinanggalingan mo”, sigaw ni Conrad, ang pinuno ng Ihaw-Ihaw Gang, “Hindi ka na sisikatan ng araw”, sigaw naman ng kanyang mga kasama, napalingon ang ngayo’y papalayo ng si Totoy Palitaw, nakita niya ang mga kalaban, agad niyang binunot ang kanyang baril sa kanyang likuran saka niya pinaputukan ang mga kalaban, sa bilis ng pangyayari hindi agad nakaporma ang grupo ni Conrad, nagkawatak-watak sila, dahil sa ginawang pamamaril ni Totoy Palitaw sa kanila, nagkawatak-watak rin ang tatlong tambay na kanina lamang ay masayang nagkukwentuhan.

Bang!!! Bang!!! Bang!!!

Tatlong putok ang pinaulan ni Totoy Palitaw kena Conrad sabay sigaw, “Hindi ako natatakot sa inyo” ani ni Totoy Palitaw, “Hindi rin kami natatakot sa iyo”, sigaw naman ni Conrad mula sa lugar ng kanyang pinagtataguan, Bang!!! Bang!!! Bang!!!, tatlong putok rin ang isinukli ni Cobrad kay Totoy Palitaw, buti na lang magaling si Totoy Palitaw, hindi siya tinamaan, agad siyang nakailag, agad na nakapagtago sa sako ng pinagtambak-takbak na semento na nakalagay sa likod bahay nina Manong Tasyo, “Uubusin ko ang lahi niyo Conrad” Bang!!! Bang!!! Bang!!! Tatlong putok rin ang pinaputok ni Totoy Palitaw sa mga kalaban, tinamaan sa dibdib ang isa sa mga kasamahan ni Conrad, bumulagta ito at namimilipit, maraming dugo ang lumabas sa kanyang bunganga, saglit lang, nalagutan na ito ng hininga “huh!” nagulat pa si Corad, kinabahan siya sa nakita, alam niyang asintado si Totoy Palitaw, at alam niyang maaaring maubus sila nito kung di sila magiingat, pero di siya nagpahalata, may dalawa pa siyang kasamahan na tutulong sa kanya para mapuksa si Totoy Palitaw, binigyan niya ng hudyat ang dalawa pa niyang kasama na umikot sa harap ng tindahan at magtungo sa harap ng bahay ni Manong Tasyo at mula doon sabay nilang susugurin si Totoy Palitaw na ngayon ay nagtatago sa tinambak-tambak na sako ng simento na nakalagay sa likod bahay nina Manong Tasyo.

Pero ang hindi nila alam, sadyang magaling itong si Totoy Palitaw, bago pa nila naisagawa ng kanilang plano, isang putok na agad ang kanilang narinig, Bang!!! nakita nila na bumulagta na naman ang isa nilang kasama, ngayon dalawa na lang sila ang poproblemahin ni Totoy Palitaw, alam ni Conrad na hindi mainam na lugar ang pinagtataguan niya, dahil dalawa na sa kasama niya ang napatumba ni Totoy Palitaw, isama mo pa si Bertong Palaka na nauna ng namatay kanina, alam niyang hindi sila makakapagtago ng maayos sa likod ng kalisa ni Tata Urong, kaya sinabihan niya ang kasama niyang si Elyas na lumipat sila sa likod ng banyo nina Nanay Belen, doon sila magtatago, pero talagang wala pa sila sa kalakingkingan ni Totoy Palitaw, dahil bago pa man sila dumating sa likod ng banyo nina Nanay Belen ay naunahan na sila ni Totoy Palitaw, “Saan kayo pupunta?” bungad niya sa dalawang kalaban habang nakatutuk ang kanyang baril sa mga ito, “Huh!!! Papaano ka naka… saan ka dumaan!!!” nagtatakang tanong ni Conrad ng makitang nasa likod na ng banyo si Totoy Palitaw, “Hahahahaha”, natatawang sambit ni Totoy Palitaw “Conrad! hindi ako babansagang Totoy Palitaw kung hindi ako palitaw-litaw kung saan-saan” sagot niya kay Conrad, “palos ka nga, totoy Palitaw, pero hindi ka matinik, hinding-hindi mo ako magagapi” Sagot ni Conrad, “huh!!!! Anong ibig mong sabihin” Tanong ni Totoy Palitaw, “Elyas”, tawag ni Conrad kay Elyas na nasalikuran niya, “Totoy Palitaw!!!” sambit naman ni Elyas sa huli, “Dadanak ang dugo mo sa pagkakataong ito, dahil kapag hindi mo ibinaba ang baril mo, mamamatay ang pinakamamahal mong si Kikay” pananakot ni Elyas kay Totoy Palitaw, “Huh!!! Anong ibig niyong sabihin?” nagtatakang tanong ni Totoy Palitaw sa dalawa.

“Nardong Butiki!!! Ilabas mo na si Kikay!!!” sigaw ni Corad sa isa pa nilang kasama na nagtatago sa loob ng banyo nina Nanay Belen, paglabas ni Nardong Butiki nakita ni Totoy Palitaw ang napakagandang si Kikay na bihag-bihag ni Nardong Butiki, “Totoy Palitaw, bitiwan mo ang baril mo, kung hindi papatayin ko si Kikay”, pagbabanta ni Nardong Butiki kay Totoy Palitaw, “Huwag kang maniwala sa kanya Totoy Palitaw, huwag mong ibaba ang baril mo, hayaan mo na akong mamatay, basta ang importante hindi ka nila mapatay, mahal ko!!!” sigaw ni Kikay kay Totoy Palitaw, “Tumigil ka!!!” pagpipigil ni Corad kay Kikay sa mga pinagsasabi nito, “Totoy, mahal na mahal kita at hindi kita hahayaang mamatay”, sigaw ulit ni Kikay kay Totoy Palitaw, nagalit na ng husto si Conrad kaya nilapitan naniya si Kikay habang hawak-hawak parin ni Nardong Butiki, sinampal niya ito saka sinabihang “Kung hindi ka pa titigil, dalawa kayong paglalamayan mamayang gabi!”, pananakot ni Corad kay Kikay, “Huh!!!! Teka… anong ibig sabihin nito, bakit kasama si Kikay?”, nagtataka paring tanong ni Totoy Palitaw kela Conrad, “Wala naman yan sa usapan kanina ahhhh!”, pagpapatuloy niya, “Anong wala? kasama kaya siya!”, pagdedepensa ni Conrad kay Totoy palitaw, “Wala ahhhh…ang daya niyo... ang usapan natin kanina, kayong lima lang ang magkakasama at ako lang mag-isa” pagrereklamo ni Totoy Palitaw kay Conrad, “hah!!! e sinabi ko kaya sa iyo kanina, sabi ko gusto ni Kikay na sumali sa atin…” sabat naman ni Elyas, “Uu nga sinabi mo pero di naman ako sumang-ayon di ba” sagot ni Totoy Palitaw, “Hindi ba siya sumang-ayon?” tanong ni Elyas sa mga kasama, “Uu, hindi siya sumang-ayon” sagot naman ni Bertong Palaka ng makalapit ito sa kanila kasama ang dalawa pang kasamahan nila na tulad niya ay namatay rin kanina sa sagupaan “tayo-tayo na lang daw at huwag ng isali si Kikay”, pagpapatuloy nitong sagot kay Elyas, “O! kita niyo.... saka yang si Nardong Butiki sino naman daw yan”, tanong ni Totoy Palitaw kay Conrad at mga kasama, “Ahhh!!! Ehehehehe…. Pinsan ko… galing Maynila, nagbabakasyon dito sa atin” sagot naman ni Conrad kay Totoy Palitaw, “Ay gulo niyong kalaro, ulitin na nga lang natin, pero hah… linawin natin, ako lang mag-sa.. oh sige kasama ko na si Kikay ngayon… ulitin na lang natin…”

“Ahhh sus!!! Ewan ko sa inyong mga bata kayo… ang gulo niyong maglaro ng baril-barilan….” Sigaw ng isa sa mga tambay sa tindahan kanina….

Tawanan.

Wasak lang…

Diana ang Glamorosa

Sa isang mataas na gusali ng isang ekslusibong condominium, naroon si Diana, naka-upo sa sofa daig pa ang isang prinsesa sa pagiging glamorosa, di mapakali sa kakalipat-lipat ng channel ng flat screen TV sa harap niya, nainis dahil wala namang magandang palabas, kumuha ng isang stick ng isang kilalang blue seal cigarette na nakapatong sa lamesitang yari sa steel brush saka ito sinindihan, tumayo at naglakad papunta sa terasa ng unit,  pinagmasdan niya ang paligid ng isang napakatalim na tingin, ilang sadali pa  gumuhit na sa kanyang pisngi ang isang mapanuyang ngiti, naaalala niya ang mga panahong nagdaan.

Naaalala niya ang kanyang mga dating kasama, ang mga kaibigan at kakilala na humamak-hamak sa kanya, inalipusta, tinapakan, binaboy at sinabihan siyang isang mapariwara, puot at galit ang nangangalatay sa kanyang dib-dib, mula ng mamatay ang kanyang ama na nalunod sa pangingisda wala ng ginawa ang kanyang mga kapitbahay kundi ang kutyain silang magkakapatid, pinandirihan lalo na ng sumama ang kanyang ina sa isang lalake sa kabilang barangay at iniwan silang magkakapatid na luhaan, napilitan siyang tumigil sa pag-aaral para makalumuwas ng Maynila upang makipagsapalaran alang-alang sa mga kapatid.

At ngayon, tingnan mo, heto na siya, nakatira sa isang penthouse ng napakataas na gusali, mula dito, tanaw niya ang kalakhang Maynila, sa tutuwing dudungaw siya sa bintana ng terasa nito, hindi niya maiwasan ang hindi mapangiti, alam niyang walang kaalam-alam ang mga taong nang-api sa kanya noon kung nasaan na siya ngayon, “buhay nga naman” sambit niya sa kanyang sarili, sa tuwing naaalala niya ang mga panahong nagdaan, minsan hindi niya maiwasan ang hindi mapaiyak, pero sadyang pinatigas na ng kahapon ang kanyang puso, ginawang bato ang mala-ulap niyang damdamin, maya-maya tumunog ang intercom ng unit “kling-klong”, nilingon niya ito saka tinungo, dinampot ang avaya saka sinagot “yes!”, “ma’am may naghahanap po sa inyo, pinsan niyo raw ho!”, “ahhh sino daw?” “Ang-Ang daw ang pangalan niya”, kilala niya ang tinutukoy nito, hindi lang niya ito pinsan kundi kababata pa niya, halos sabay silang lumaki at nagkaisip, kaya kilalang-kilala niya ito, isa rin ito sa mga taong unang tumalikod sa kanya noong kailangan niya ng kakampi, bakit ito narito ngayon at hinahanap siya, dahil ba sa nakatira na siya ngayon sa isang condominium, dahil ba sa isa na siyang glamorosa? gusto rin bang makatikim ng kaginhawahan ang taong minsan niyang naging mabuting kaibigan? Hah!!! Hindi pa siya nababaliw, alam niyang pera lang ang habol nito, “wala akong kilalang ganyan ang pangalan”, matigas niyang sagot sa kausap, “ahh!!! ma’am ahhh, kasi” tsukk!!!! “Tut-Tut-Tut-Tut”, binaba na niya ang avaya, hindi na hinintay ang susunod pang sasabihin ng kausap na guardiya.

Muli siyang nagtungo sa terasa ng penthouse, mula dito pinagmasdan niya ang guard house, kitang-kita niya ang kanyang bisita, marahan itong naglakad papalayo, palinga-linga at patingin-tingin sa gusali kung saan siya nakatira ngayon, waring naghihintay at baka maalala siya ng taong sinadya sa condominium, isa na namang mapanuyang ngiti ang gumuhit sa kanyang pisngi, isang bagay lang ang nasa kanyang isipan ngayon, PAGHIHIGANTI “alam kong darating ang araw na titingalain niyo rin ako, at hito nga unti-unti ng nangyayari”, tumalikod siya at nagtungo sa kusina, kumuha ng pitcher sa ref na may lamang fresh juice, kumuha ng isang baso saka nagsalin, inilapag ang pitcher malapit sa lababo, dala ang isang baso ng juice naglakad pabalik sa living-room, naupo sa sofa saka nanood muli ng palabas, habang nanonood ng mga soap opera, naglalaro na naman sa isip niya ang mga pinagdaanang sakit at hirap, iniisip rin niya ang biglang pagbisita ng pinsan, alam niyang may kailangan ito kaya ito biglang dumalaw sa kanya, pero papaano siya nito natuntun? Ano ang kailangan niya? Ahhh basta, hindi na importante iyon, basta ang alam niya, kailangan niyang maging matigas, kailangan niyang maging pusong bato, dahil siya’y isa ng glamorosa.

Dahil wala rin namang mapapanood na maganda, sinara na niya ang telebisyon, tumayo at nagtungo sa bathroom, pinagmasdang mabuti ang loob nito, napakaganda, may sarili itong Jacuzzi at may chandelier ring nakasabit sa gitna ng kisame nito, natukso siyang maligo, kaya binuksan niya ang faucet at pinaanod ang tubig mula dito papunta sa Jacuzzi, nagsimulang mapuno ang bathtub, kinuha niya ang bubble soap at binuhasan ng poweder soap ang nanunuksong daloy ng tubig mula sa faucet, saka siya nagtanggal ng kanyang damit at lumusub sa Jacuzzi pagkapatay sa faucet. Mag-isa nagpakasasa sa marangya buhay si Diana, pilit na kinakalimutan ang mga nakalipas na unos sa kanyang buhay, hindi na iniintindi ang bukas dahil alam niyang nakatira na siya sa magarbong tahanan at isa ng glamorosa, kahit ang mga kapatid niya’y minsan ‘nakakalimutan na niya, kung di pa ito tatawag sa kanya e hindi pa niya ito maaalala, nasa kalagitnaan na siya ng pagligo ng biglang may kumatok sa pinto ng banyo, “Diana, naliligo ka na naman, sino ang tumawag sa intercom kanina?”, “hu! Mam!! Ahh wala pu mam, gard lang pu….”, “ahhh ano daw kailangan”, “wala pu mam, na rung lang ng tawag mam”, “ganun ba Dianna, tapos kana ba maglaba, mukhang tumigil na ang ingay ng washing machine”, “ayyy Uu…nalimut naku ang washing machine natu… ehehhehe, sige pu mam, tatapusin na pu ang paglalaba”, “Hay naku ikaw talaga Diana, kung ano ano na namang kalokohan ang ginagawa mo dyan sa loob, maglaba ka na” wika ng may-ari ng Condominium unit na pinapasukan niya bilang katulong, “Glamurusa lang aku mam”, sagot niya sa kanyang amo.

Glamorosa na nga si Diana…

Wasak….

Masipag na estudyante

Tapos na siya magbihis, handa ng pumasok sa eskwelahan, sinusuklay-suklay na lang niya ang kanyang buhok at pinapadaanan ng huling sulyap ang sarili sa salamin, napangiti pa siya sa kanyang nakita, larawan siya ng isang mabuting mag-aaral, maaga siyang gumising kanina upang maghanda, ayaw niyang maliban sa klase sa araw na ito dahil kahapon wala siyang ginawa kundi ang maglakwatsa at manghuli ng tutubi sa likod ng kanilang paaralan buong araw, kaya hindi siya papayag na sa huling araw ng pagpasok sa linggong ito hindi siya makakapunta sa kanilang paaralan.

Bago lumabas ng kwarto, tiningnan niya muna ang kanyang bag upang masiyasat ng maayos, sinuri kung kumpleto ang kanyang mga dalang gamit, wala naman siyang nakitang kulang sa mga ito, note book: check, libro: check, lapis: check, napapangiti siya, dahil sa pagkakataong ito, alam niyang larawan siya ng isang napakasipag na estudyante, alam niyang ilalaban siya ng kanyang ina sa lahat ng paligsahan pagdating sa pagiging modelo ng isang magiting na mag-aaral kapag nakita ng kanyang ina ang kanyang itsura ngayon, may buhok na mamasa-masa sa suave, sinuyod gamit ang suklay, hinawi sa gitna upang magkaroon ng magandang istilo “Keempee ikaw na” wika niya sa sarili sabay ngiti at kindat, naglagay ng pulbo sa mukha upang maslalong pumuti, nagwasik ng pabango sa katawan, “ang sarap ng bambini, saan ka pa, kay Totoy na” natatawang biro niya sa sarili..

Eksayted siyang lumabas ng kwarto, suot ang unipormeng napakalinis at halatang ginamitan ng clorox upang pumuti, bitbit ang bag, pagkasara niya ng pinto ng kanyang silid, saka lang niya sinaklay ang bag sa kanyang balikat, naglakad ng marahan sa pasilyo ng ikalawang palapag ng maliit nilang barong-baro, hinahanap ang nanay na alam niyang matutuwa dahil napakaaga niyang gumising at di na kinailangan pang siya’y pilitin, alam niyang nasa baba ito, nasa kusina at naghahanda ng kanyang almusal at ibabaon na hotdog at sandwich, nanaog siya sa hagdan, masaya at nasasabik na masilayan ang reaksyon ng mukha ng kanyang ina kapag nakita siya.

Pagdating niya sa kusina, bumungad sa kanya ang kanyang pamilya na masayang nagsasalo-salo ng agahan, di nga siya nagkamali! nagulat nga ang mga ito sa kanya, nagulat ang lahat, hindi lang ang kanyang ina, nalilito, namamangha, baghagyang kumiling ang kanyang ama sa pagkakaupo sa harap ng bilog na mesa upang mapagmasdan siya ng mabuti, kumurap-kurap, hindi makapaniwala, nakita niya sa mga labi ng ama ang ngiting walang kasing tamis, napatayo naman ang kanyang ateng kay kulit, tinakpan ng dalawang kamay ang bibig at walang ibang nasabi kundi “OMG”, ang kuya naman niyang nakaupo malapit sa inuupuan ng kanyang ama ay napanganga lang, syempre hinihintay niya ang reaksyon ng ina na matiyagang gumigising sa kanya kada umaga upang hindi siya mahuli sa pagpasok sa kanyang klase.

Tiningnan niya ang ina na sa mga panahong ito ay tumayo na at lumapit sa kanya, nang makalapit ay sinapo siya sa kanyang ulo at tinanong “saan ka pupunta anak, walang pasok ngayon holiday”.

Tawanan ang lahat.

Wasak na wasak….