Ako at ang Binibini

(I wrote this Poem last 2006 and later translate it to tagalog... hope you'll all like it...)

(original title The Lady and I)

Ako at ang Binibini
By: Ditz

Sabi nila, minsan lang daw dumarating ang tunay na pag ibig
Marahil tama sila, dahil naramdaman ko na ang pag-ibig nay un,
Sa buhay ko, Minsan na akong nagmahal ng tunay
Pero naging balakid ang aming relihiyon
Taus puso ko nang natangap kung sino siya at ganon din siya sa akin
at ganon din siya sa akin,
Pero pilit kaming pinaglalayo ng mga taong nasa paligid namin
Hindi ko alam kung bakit
Isa akong Muslim at Kristiano naman siya
Nakilala ko siya sa isang unives\rsidad kung saan ako nag-aaral
Matalino at maganda sa parehong panlabas at panloob niyang kaanyuan
Palakaibigan pero palaban sa sino mang gustong manloloko sa kanya
Kwela at magaling makisama
Magugustuhan niyo talaga ang kanyang ugali
Lalo na kung titingin siya sa iyo at sasabihing
“Pasensya kana, hindi ko sinasadya”
Mabait at mabuting Ate sa kanyang mga kapatid
At mapagmahal na anak sa kanyang magulang
Siguradong kaya ka niyang pangitiin
Sa kanyang simpleng pamamaraan
Napapasaya niya ako
Kung malungkot ako
Nariyan siya parati
Kung ako’y nagdadalamhati
Magagawa niyang puti ang lahat
Kapag ito’y itim na
Siya ang pinakamapagmahal na taong nakilala ko
Magalaing mag-alaga, maalalahanin, maunawain at malambing
Isang tunay na anghel

Pero naging balakid ang aming relihiyon
At pilit kaming pinaglalayo ng mga taong nasa paligid namin
At hindi ko alam kung bakit
Kahit na mahal naming isat-isa
At tangap naming ang kaibahan namin
Mahirap parin ang lahat sa aming dalawa
Kase pilit kaming pinaglalayo ng mga taong nasa paligid namin
Hindi nila kami maintindihan o sadyang ayaw nila kaming intindihin
Mapaghusga ang mga tao, hindi nila iniisip ang nararamdaman namin
Kahit na anong pagpapaliwanag
Sinasabi parin nilang mali kami
At hindi kami para sa isat-isa


Hindi nila alam na siya ang umaakay sa akin
Sa tuwing nadadapa ako
Tinulungan niya akong maging ako
Siya ang aking anghel, ang pag-ibig sa buhay ko
Pero naging balakid ang aming relihiyon

At pilit kaming pinaglalayo ng mga taong nasa paligid namin

At hindi ko alam kung bakit
Siya ang pangarap ng lahat ng kalalakihan
Siya ang nagpapasaya sa akin, siya ang buhay ko
Lahat ng tungkol sa kanya ang nasa isip ko
Siya ang aking ugali
Ang mga titig niya ay nagsusumamo
At ang kanyang labi ang mapangakit
Isa akong bilango ng pag-ibig
At sa tuwing hahawakan ko ang kanyang mga kamay
Umiibig ako muli
At isang araw ng Sabado habang umuulan
Niyakap niya ako at binigyan ng isang sulat
Hinalikan niya ako at nagpaalam
Tumalikod siya at naglakad papalayo
Puno ng luha ang kanyang mga mata
At binasa ko ang kanyang sulat
At ito ang gusto niyang sabihin
“Sa loob ng anim na taon minahal kita ng tunay
Tinangap kung sino ka
Inintindi ko at binasa ang laman ng isip mo
Salamat at minahal mo ako ng sobra-sobra
Salamat at dumating ka
Salamat sa lahat
Mahal na mahal kita
Pero naging balakid ang aming relihiyon
At pilit taying pinaglalayo ng mga taong nasa paligid natin
At hindi ko alam kung bakit”

At ngayon nawala na ang relasyong aking inalagaan
Pero nangangarap parin ako at umaasa na
Baling araw magiging kami rin
Dahil minahal ko siya ng tunay at tinagap
at ganon din siya sa akin,
At alam ko, baling araw ay magkikita rin kami
At tanging hiling ko lang, sana, maging ok na ang lahat.