Dahil minsan ako'y naging bata

Nanay, Tatay gusto kong tinapay

Ate kuya gusto kong kape

Lahat ay gusto ko

Kung sinong aalis ay kukurutin ko.

Nyehehehhe…. Naaalala niyo pa ba yan? Isa yan sa mga hindi ko makakalimutang kanta noong bata pa ako, eh pano naman kasi, kung Lupang Hinirang ang pambansang awit ng Pilipinas, yan naman ang parang naging pambasang awit ng mga kabataan noon at magpa sa hanggang ngayon. 
 

Leron Leron Sinta
Buko ng Papaya
Dala dala'y buslo
Sisidlan ng bunga
Pagdating sa dulo'y
Nabali ang sanga
Kapos kapalaran
Humanap ng iba.

Hanggang ngayon ay kabisadong kabisado ko pa rin ang kantang iyan, at hangang ngayon ay kinakanta ko parin, isa sa mga hindi ko makakalimutang bahagi ng buhay ko, ay ang minsang kinakanta namin yang magkakapatid noon, marahil mga edad tatlo hangang apat na taong gulang ako noon, tatlo pa lang kaming magkakapatid, wala pa ang bunso namin, ako pa lang ang bunso sa amin, nakaupo kami sa sahig, nakapalibot at nagsasaya, at nagkakantahan, ate ko ang nagtuturo sa amin ng kung ano-anong kanta, at isa yan sa mga naituro niya.

Pen pen de sarapen,
de kutsilyo de almasen
Haw, haw de carabao batutin 
Sipit namimilipit ginto't pilak
Namumulaklak sa tabi ng dagat.
Sayang pula tatlong pera
Sayang puti tatlong salapi

Wala siguro sa ating mga Pinoy ang hindi kinanta ang kantang iyan, isa yan sa pinakasikat na kanta noon at magpasahangang ngayon, iyan ang isa sa mga tumutukoy na naging masaya ang iyong kabataa, lumaki ka ng may maayos at normal na pamumuhay ng isang Anak Pinoy, dahil kapag hindi mo alam ang kantang iyan, aba! Nasaan ka ba noong naglalaro kami sa labas ng bahay niyo?, huwag mong sabihing nasa loob ka ng bahay niyo at naglalarong magisa ng Tagutaguan?. Aba! eh mabuti pa ang isang Arabong Supervisor namin dito sa kumpanyang pinapasukan ko sa Saudi, alam ang kantang iyan?

Humingi siya sa akin ng Pen, kasi nakalimutan ata niya ng kanyang Ballpen sa bahay, sa Arabo kasi, wala silang letrang “P”, kaya madalas ang sinasabi nila, BEN, hindi nila kayang bigkasin ng maasyos ang PEN, lalo na kapag dito lang nagaral sa Saudi at di pa nakakapunta ng Amerika, kaya naman, nahirapan akong intindihin ang sinasabi nila kapag may letrang “P” na… kaya ng manghingi sa akin ang Supervisor ko eh nahirapan akong intindihin ang sinasabi niya.

Supt: “You have Ben”
Ako: “Hah?”
Supt: “Ben Ben you know Ben”
Ako: “Ahhhh sir I can’t understand you?”
Suprt: “You know Ben, as in Ben Ben de saraben?”

OPO!!! Tama po kayo, kinanta niya yan sa akin, para makuha ko lang ang tinutukoy niya, tatlong lingo na ang nakakalipas at hindi ko parin makalimutan, isang Arabo ang kumanta nyan, kaya naman dahil dito, naisipan kong magsaliksik tungkol sa kantang iyan? Ito ba ay kantang Pinoy o hindi? Pero wala akong mahanap na kasagutan sa Internet. Kaya ipinagpaliban ko na lang.

Sasara ang bulaklak

Bubuka ang bulalak
Papasok ang Reyna
pakembot kembot

 

Ang saya naman, isa din yan sa pinaka malupit na kanta na nalaman ko, isa rin ata yang laro eh, alam ko na walang sino man sa atin ang hindi nakakalam ng kantang iyan, at kung meron man, napakalungkot siguro ng buhay niya noong bata pa siya, dahil kulang ang kanyang kabataan, hindi kumpleto, dahil para sa akin, wala nang ibang kahulugan ang pagiging bata kundi ang maglaro at magsaya habang hinuhumog ka ng mga magulang mo upang maging isang mabuting tao.

Hinding-hindi ko makakalimutan ang aking kabataan, naging masaya at makulay ito, halos nakanta ko ang lahat ng mga kantang pambata, nalaro ang halos lahat ng larong pambata, nagpapasalamat ako sa aking mga magulang at hinayaan nila akong maranasan kung papano maging isang masayang bata, naranasan kong maglaro, kumanta, magsaya, marumihan, masaktan, madapa, pagtawanan, awayin, mangaway, asarin, mangasar, matakot, manakot, umiyak, magpaiyak, naransan ko ang kahulugan ng isang pagiging tunay na bata Pilipino.
 

Salamat ng marami.



Yehey.



SALAMAT Boom! bOOM! BoOm!.

D"N

-----------------------------