Sunday, October 30, 2011

Kilalanin si Super Hero (Pahina 2)


Kilalanin si Super Hero (Ni AL Diwallay) Kabatana - I



Dahil sa kanyang pangaasar walang nang nagawa ang binatang si Ricky ng iwanan siya ni Mika sa kanyang internet shop, pinagmasdan nalang niya ito mula sa bintanang salamin ng kanyang shop ng biglang.

“Hoy! Nabalitaan mo na ba?” nagulat pa siya, hindi niya kasi namalayan ang pagpasok ni Obet sa kanyang internet shop, nakaformal ito, long sleeve cream na tinernuhan ng itim na slacks at kurbatang pula, pang executive talaga ang dating nang binata. Isang medical representative si Robert Barredo o mas kilala sa pangalang Obet, isa rin ito sa malapit na kaibigan ni Ricky at katulad ni Mika madalas din itong pumirmi sa kanyang internet shop pagkagaling sa trabaho.

“Pare! Ano, nabalitaan mo ba?” tanong ulit nito sa kanya.
“Alin ba! na natapos na ang martial law o nakalanding na sina Niel Armstrong galing sa buwan?”
“Pare nama ang korni mo, yung tungkol sa sunog”
“Yung natrap ang isang bata, tapos dumating si Super Hero, tapos sinagip niya ang bata?”
“Eh alam mo na pala eh.”
“Kakagaling lang dito ni Mika.”
“Tapos?” patananong na sagot ng kaibigan habang nakatayo sa harap ng counter kung saan naroon rin ang server at nakaupo si Ricky.
“Ayun nga, ibinalita niya!”
“Ano sabi?”
“Ayun nga daw, dumating nga daw si Super Hero pero hindi na naman daw niya inabutan?”
“Hahahaha, hangang ngayon ba naman, yan parin ang misyon niya ang kilalanin si Super Hero?”
“Hahaha, inasar ko nga eh.”
“O! anong nangyari?”
“Ayun napikon, nagwalk out ang lola mo!”
“Hahaha, ikaw talaga, maya dyan magkatuluyan kayo?” biro ni Obet kay Ricky.
“Ulol… kaibigan natin yun ok!!!” pabirong sigaw niya sa kaibigan.
“Bakit ba obsess talaga si Mika na Kilalanin si Super Hero no?”
“Ikaw ba naman ang bigyan ni Mayor ng 1Milyonng pabuya sa kung sinong makakapagbigay ng impormasyon tungkol kay Super Hero, hindi ka ba magkakandarapa”
“Kung sabagay!!! O sige pare tuloy na muna ako sa bahay, may gagawin pa ako?”

“Sabay na tayo, uwi na rin muna ako, titignan ko ang bakery, walang kasama si nanay.” tumayo na si Ricky at tinawag si Cythia ang katiwala niya sa shop na kanina pang aliw na aliw sa kachat niyang matandang Amerikano.

Itutuloy… .. . 





Saturday, October 29, 2011

Fill in the blank tayo, SANA ___________




Sigurado ako na merong mga bagay sa mundo na ating pinagsisisihan, at sigurado ako na minsan sa buhay natin nasabi natin na “SANA _________” na may halong lungkot at pagsisisi, anot-ano pa man ang dahilan natin, alam ko na minsan sa buhay natin ay meron tayong nais balikan.



Ang susunod ay mga bagay na pinagsisisihan ko pero taos puso kong ipinagdarasal na sana ay matutunan ko nang tangapin.

SANA pinagbuti ko ang aking pag-aaral, hindi ko naman literally na hindi ko siya pinagbuti, pero sana dinoble ko ang aking pagsisikap na makatapos, di sana eh Degree Holder ako ngayon, pang dalawang taong kurso lang kasi ang natapos ko, yun ay ang Computer System Design and Programming sa AMACLC. Noong natapos ko ang aking kurso, nabigyan ako ng parangal na Programmer of the Year, kaya masasabi ko na sana masdinoble ko pa ang aking pagsisikap.

SANA noon pa ako nagabroad dito sa SAUDI, ngayon ako nagsisi kung bakit ngayon lang ako nagabroad, sana marami na akong pera ngayon, sana by this time eh ang pagriritiro na sa Saudi ang inisip ko, sana by this time marami na akong naipundar at hindi yung saka pa lang ako naguumpisa, napakaraming taon pala ang sinayang ko sa Pinas na dapat sana ay narito na ako at nakikipag sapalaran, sana ngayon ay isa na akong tunay at ganap na OFW.

SANA noon ko pa pinag-aralan kung papaano mag-ipon ng pera, sana noon pa ay masasabi ko na na magadna ang financial status ko, di sana ako nahihirapan ngayon pagdating sa mga gastusin, di sana ako nangangapa ngayon kung saan ako maghahanap ng pera para makapagpatayo ng maliit na negosyo.
SANA noong 2003 ng makapunta ako ng Malaysia eh hindi na ako umuwi, kahit na wala akong Working Visa eh sana nakipagsapalaran na lang ako bilang T&T, di sana baka ngayon ay nakakuha na ako ng mga pekeng citizenship nila doon, di sana magaling na magaling na akong magsalita ng Malay, baka nga by now eh may sarili na akong Condo Unit doon at sasakyan.

SANA noon ko pa ginawang seryosohin ang pagboblog, dahil ngayon ko lang nalaman na masarap pala ang magsulat at talagang nakakagaan ng loob, kahit konti lang ang aking mambabasa eh masasabi ko parin na talaga namang nagpapsaya na ito sa akin, peksman, laking ginhawa sa damdamin ang meron kang mapaglalabasan ng iyong mga hinaing.

SANA umuwi ako ng maaga noong July 8, 1999, di sana eh inabutan ko pang buhay ang lola ko, siya kasi ang nagalaga sa akin noong bata pa ako, siya ang aking mahigpit na kakampi sa mga umaapi sa akin, nagkaroon siya ng malubhang karamdaman na siyang naging sanhi ng kanyang pagpanaw, mabait at sobrang maalagain ang aking lola, kaya naman sobra na namin siyang namimiss.

SANA hindi ako nagtrabaho sa Forex, di sana wala akong hinanakit ngayon sa may ari ng account ko at kahit kanino sa pamilya ko, naging mahirap kasi ang pagkatalo ng account na hawak ko sa Forex, halos isang milyon din ang nawala sa amin, dahil ang may ari ng account ko ay ang mismong nagluwal sa akin, ang aking inah, ayaw ko nang edetalye kung ano ang nangyari sa account ko at kung anong klaseng nigosyo meron ako, basta pinagsisisihan ko na iyo.

SANA hindi ko tinanggap ang unang Job Assignment ko ng mapunta ako dito sa Saudi, dahil yun talaga ang nagbigay sa akin ng sakit ng ulo, may choice naman ako that time para mamili ng trabaho na ibinigay sa akin, pero hindi ako umayaw, marahil gusto ko magpaimpress sa aking amo, kaya ako rin ang dapat sisihin, naging masyadong kumpiyansa rin talaga kasi ako sa sarili ko eh, kaya ganon.

SANA noong sinabi ng dati naming resident supervisor na indiano na may deduction ako na 1000 Riyal dahil sa device na naiwala ko eh sana kinausap ko ang accountant ng opisina namin kong talagang may deductions nga ba talagang nangyari at sana tinawagan ko rin ang dating Manager ko sa dating department na kung saan ako unang na assign eh di sana naging maayos ang lahat at ang perang kinaltas sa akin ay napunta mismo sa dati kong manager, at hindi ako naloko ng dati naming Resident Supervisor.

SANA noong makipaghiawalay si “She who must not be named” sa akin noong 2008 eh sana hinayaan ko na lang siya, di sana ako nandidiri sa sarili ko sa mga pinaggagawa kong kalokohan noon para maipaglaban lamang siya, di sana may mukha pa akong ihaharap sa mga kaibigan ko, kamaganak at kapatid, di sana ako nanliliit ngayon sa tuwing naaalala ko na minsan sa buhay ko eh ipinaglaban ko siya sa kabila ng ginawa niya. Ngayon ako nagsisisi kung bakit ko pa siya ipinaglaban.

Marami pang mga bagay ang pinagsisisihan ko, ganyan naman talaga yan eh, hindi tayo normal kung hindi tayo nagsisisi sa isang bagay, pero anot-ano pa man, basta ang mahalaga ay ang pangako ko na kapag mabibigyan ako ng isa pang pagkakataon upang itama ang isa man sa mga nabanggit ko ay hindi ako magaatubiling pagbutihin ito, hindi naman natin kailangan balikan ang nakaraan para maiwasto ito, kailangan lang nating matuto rito upang sa susunod eh alam na natin ang ating gagawin.



Maraming salamat po.


D"N




Friday, October 28, 2011

Blog na walang "__"



Eto ang blog na kakaiba dahil ang kataga di ordinaryo na “a, ba, ka, da, e, ga, ha, i, la, ma, na, nga, o, pa, ra” kumpara, mga tao na nagyayabang agad, yun pala, ay mga walang alam, na bumabanat ng bitaw? May tinatamaan ba ang mga bara ko'ng ligaw? o ikaw? ilitaw, kung ganu katalim ang utak nang malaman na natin kung kanino ang pumapaklang, huwag na magyabang, narito ang blog kong hinugot lang ng aking utak ay hinubog lang tulad ni Dello ay nagbura pa ng letra at ito ay partida, kinulangan man ng letra ay hindi magigiba ang layunin ko na maiguhit ko ang laman ng aking damdamin, oo alam ko na kaya mong gayahin ang aking mga pahangin, madali lang naman ito gawin, yun ay kung makakabuo ka ng haraya na kakaiba ang dating...

Tulad ng pinto kahit hindi mo pininturahan gaganda ito depende kung paano at kaninong gawa ito hinango mo, kaya kahit na wala ang ikalabing anim na letra ng alpabetong Pilipino ay kaya kong makabuo ng blog na punong-puno ng hangarin na makapagbigay ng kwento na may kwenta at malalim ang mga pakahulagan, na para bang bugtong na ikaw ay mapapailing dahil di mo kayang maintindihan kung ano ang aking ibig tukuyin, ang punto ko lang naman ay ibahagi ang mga dahilan ko na katangi-tangi at mangyari lamang ang blog ko at gawa mo huwag mo na itong ikumpara, dahil kahit kelan hindi ito magiging pareho tulad ng mga daliri mo, kapareho ba yan ng mga daliri ko...

Ang aking Akda iyo ng gayahin, pagpaguran iyo ng pagpilitang tularan, dahil walang ganito na para bang halimuyak na binubuga ko lang, ang aking blog ay tinutula ko lang, ang aking pagiging makata ay natural na yan, di ako katulad niyo na nag-bubuhat ng bangko at nangangarap na aangat kayo, teka ilan kayo? Ang dami nyo, nagbibilang ako, mga mukha lang pala kayong mga banong nagbabalatkayo at nagbabalat lang pala kayo ng luya, huwag ka nang magulat, O narito ang panulat iyo nang itatak ang pagtugon ng paghamon na bumuo ng blog na walang, ako’y natatawa na lang, gumawa ka ng tulang kulang-kulang, hirap ka bang magblog ako nilalaro ko lang, kung di mo makaya huwag ka ng magyabang...


D"N


Para kay Idol Dello


Tuesday, October 25, 2011

Kilalanin si Super Hero (Pahina 1)

Kilalanin si Super Hero (ni AL Diwallay) Kabatana - I


“Kakainis talaga!” pamaktol na sabi ni Mika sa kaibigan pagdating niya sa internet shop nito. “nahuli na naman ako!” sabay upo sa silya na nakaharap sa bakanteng computer station na malapit sa server ng internet shop kung saan nakaupo ang kanyang kausap.

“Ano na naman ang problema mo?”
“Eh! Pano naman kase nahuli na naman ako ng balita”
“Balita?, Balita saan?”
“Hay naku! Palibhasa kasi nandirito ka lang sa shop mo buong maghapon, kaya tuloy hindi mo alam ang nangyayari sa mundo.”
“Ano ngang balita, ang kulet!”
“May nangyaring sunog daw dyan sa kabilang barangay malapit sa atin”
“O! Tapos”
“Tapos natrap daw ang isang bata sa loob ng Gusali ng department store”
“Oh talaga! Tapos anong nangyari?”
“Eh dumating daw si Super Hero at nailigtas niya ang bata”
“Eh nailigtas naman pala, anong problema doon?”
“Eh kase hindi ko na naman siya nakita at nainterview, kakainis talaga!”
“Hahahaha!”  tawa ni Ricky sa kaibigang si Mika habang nakaupo ito sa server ng kanyang internet shop.
“Haha! Tawa ka pa dyan” asar na sagot ni Mika kay Ricky.

Matalik na magkaibigan ang dalawa kahit na medyo malayo ang agwat ng kanilang edad, eh naging mabuting magkaibigan pa rin ang dalawa, nagtitinda ng Avon, Natashia, MSE at kung ano-ano pang mapagkakakitaan ang bente anyos na dagalang si Mika at si Ricky naman sa eded na bente nuebe ay may ari na ng isang maliit na internet shop na pinangalanan niyang “Cyber Ricky Internet Shop” at ng isang bakery sa kanilang lugar sa Barangay Ginhawa Poblacio B sa Bayan ng Rosario Batangas.

“Asar! Hahahaha!”
“Hmmmp! Ewan makaalis na nga!”
“Oh saan ka pupunta?”
“Pakialam mo.”
“Hahahaha!”

Madalas ganito ang eksena ng dalawa simula ng dumating si Super Hero sa sambayanan, madalas kasing inisin ni Ricky si Mika sa misyon nitong mainterview at makilala si Super Hero kaya madalas siyang tarayan ng dalaga, matagal ng magkaibigan ang dalawa simula pa ng lumipat sina Mika sa kanilang lugar sampung taon na ang nakakalipas at madalas sa internet shop niya tumatambay ang dalaga kapag wala rin lang itong pasok o ededeliver na mga paninda pero nitong huli naging abala ang dalaga sa ibang bagay, ang kilalanin si Super Hero.

“Balik ka dito, kwentuhan mo pa ako.”
“Heh!”
“Pikon!”
“Ewan!”

Walang nang nagawa ang binata ng iwanan siya ni Mika sa kanyang internet shop, pinagmasdan nalang niya ito mula sa bintanang salamin ng kanyang shop ng biglang.


Itutuloy… .. .



Thursday, October 20, 2011

Annebisyosa (Anne Curtis)



Anne Curtis 2nd Anniversary Performance in Showtime (October 19,2011) was very funny and hilarious, this is why she is one of the most loved by Pinoy Televiewers, she is just so so so so so so funny and indeed a great entertainer, always on the go and game for any dare, she is not just beautiful but also a mirror of true confident.

In her performance, you can see and hear that everybody in the studio is cheering for her, everybody is laughing, maybe they’re only looking at the performance but they didn’t see how hard the performance was, pero kinaya niya, just for the sake of Entertainment...




In this performance, she really showed us that she is really one of the best entertainer ever, just imagine from pole dancing to air dancing, singing while upside down then jump to an aquarium (I don’t know how do you call it), wow, she is really the True UNKABOGABLE! Truly Annebisyosa.

Lastly I’d like to say it in TAGALOG, “SUPER ASTIG NIYA”.... talagang pinapatuyan niya kung bakit siya ang may pinakamataas na numebro ng followers sa Twitter, at talagang pinapatunayan niya kung bakit siya sikat, hindi dahil sa maganda siya, hindi dahil sa magaling siyang umarte, hindi dahil sa may album na siya, hindi dahil sa sexy siya, simple because siya si ANN CURTIS, at magagawa niya ang hindi mo iniisip na magagawa niya, super walang pake sa kung ano ang sasabihin ng iba... makapagpasaya lang ng tao.


 Thanks you for reading


D”N






Wednesday, October 19, 2011

Sex Survey

Warning for adults only:

Once and awhile I think about having sex with someone, specially to someone I have had before, I also think about doing it to somebody I admire, from celebrities to just someone I met or meet from a bar, It’s ok, I am just human, specially I am a man.

I am in the office now, and I just finished my work, I got nothing to do so I decided to browse the web when this survey popped up to my screen, it captured my interest so I answered it truly with my heart, I admit I changed some of the question written here to a more daring a bold, added my own questions to.

So here are the questions:


Question #1:  Which are you most attracted to your sex or the opposite
To opposite...Body, hips, boobs.

Question #2:  Ladies would you eat ***** or guys suck a ****
Ladies only.... If that satisfy her.. Why not...

Question #3:  Would you do or have you done a 3some
Maybe

Question #4:  If you do a 3some do you want someone of the opposite or same sex
Opposite sex... even 5 some... hahahahha... for as long as it's opposite sex

Question #5:  Do you like it in the ***
what???

Question #6:  Guys do you like to watch guys suck each other or ladies eat each other
Ladies eat each other

Question #7:  Do you swallow
Eow!!!!

Question #8:  If you don't actively participate with a member of the same sex would you let them suck or eat you
ahahahha... no comments

Question #9:  Do you like seeing your partner have sex with others
Not at all... my girl is my girl only...

Question #10:  Sex or money?
Both

Question #11:  What's your favorite position during sex?
Woman on top...

Question #12:  How often do you have sex?
now a day.. it's been one year and a half... heller.. I am in Saudi....

Question #13:  Do you lick/suck?
Why not.... if that is her necessity....

Question #14:  Do u have a big/medium/small penis?
I want to call it average but I can play a long performance..

Question #15:  Are you a freak?
It defends... if she is too aggressive for me.. Why not.

Question #16:  Name someone you wanna **** now?
For Oral Sex "She is in my twitter now"... for foreplay "let’s call her Tantrum" for Woman on Top "She who must not be named" nyeheheheh

Question #17:  1-10 you in the bed [be honest]
I’ll go for 8

Question #18:  What turns you on the most?
Boobs

Question #19:  Does size matter?
Yes

Question #20:  Have you licked a penis or vagina?
Ahahahahaha…. I'm straight yo… so my answer is vagina….

Question #21:  Most ******* in one session?
3 to 4 pops…. Yeah baby…

Question #22:  What do you think about during sex?
ahhahahaha... everything about it.

Question #23:  Ever had a Three-some?
none...

Question #24:  How often do you **********?
I just dont know

Question #25:  Do you like oral?
A lot

Question #26:  What's better, someone you care about or a one night stand?
Just for fun "One night stand" but nothing compares to someone you truly love...

Question #27: Motel, House, Beach, Open Ground?
Motel.. Because you can really do what you want and you don’t have to worry that someone might hear you murmuring.

Question #28:  Sex before massage or massage before sex?
Either of the two it would be just fine.

Question #29: Favorite line or flowery word you say before having sex?
“You’re too irresistible”, “You’re warming up my nerve” and now I can’t wait to say this one “You're the perfect combination of sexy and cute” hahahah… from the movie 'Crazy, Stupid Love'

Question #30:  In a very simple way… How do start your performance and how you do like it to end.
Ehem… I always start with a simple kiss, then licking her body down to her vagina until she murmur, and then licking her body again up to her boobs and play with her nipples while masturbating her… I like that way.. I sometimes wait for her to tell me to insert my penis into her vagina... I sometimes wait her to say “Please do it now...” by that I know she is on her most notable climax.


So there you go…


My survey about SEX….



Thank you for reading.


D”N.


Monday, October 17, 2011

Eva Paano Ka Ginawa (si Architect)



P.E. (Physical Educations) isa sa mga curriculum na dapat mong kunin sa kolehiyo, hindi ka makakagraduate kung wala kang P.E., ito na marahil ang pinaka masayang subject na makukuha mo sa pagtuntong mo sa iyong college life, marami kang pwedeng pagpilian, andyan ang Physical Fitness, Folk Dance, Ballroom, Sports, at kung ano-ano pa.

P.E. (1st Year, 1st Semester 1996-1997) – Physical Fitness ang kinuha ko, from Monday-Saturday kada umaga, nasa Grand Stand na kami, nagjojogging, doon din namin ginagawa ang aming klasse, total walking distance lang talaga ito papunta ng Universidad na pinapasukan ko.

P.E. (1st Year, 2nd Semester 1996-1997) – Folk Dance naman ang kinuha ko dito, gusto ko sana Ballroom kasi usong-uso talaga ito noon, kaso hindi ako umabot sa quota, maagang nagsara ang pagtangap nila ng studyante, kaya naman napilitan akong kunin ang folk dance, anyway nagenjoy naman ako, kasi kahit papaano eh natuto akong sumayaw ng tinikling, naks….

P.E. (2nd Year, 1st Semester 1997-1998) – Nakalimutan ko na talaga kung ano ang kinuha ko, ehehehhe, pero basta natatandaan ko dito sa panahong ito ay madalas kaming maglaro ng mga pambansang laro, dito rin kami nagkaroon ng Farewell Party.

P.E. (2nd Year, 2nd Semester 1997-1998) – Table Tennis naman ang kinuha ko dito, sa Grand Stand ulit kami nagme-meet pati ng teacher namin, doon namin ginagawa ang klase, napakasaya ng mga araw na ito para sa akin, ito ang panahon kung saan eh nagdadalaga palang ako, eh este nagbibinata pala, lahat ng bagay ay gusto kong subukan, kasama na ang pagbubulakbol, ehehehhehe. Echos.

Isa sa paksang aming pinag-uusapan noon sa P.E ay ang mga pambansang laro, tulad ng “Patintero”, “Tumbang Preso”, “Luksong Tinik”, “Habulan”, “Taguan” mga karaniwang laro ng pangkaraniwang “Batang Pinoy”, mga pambansang laro ika nga, marami akong mga masasayang ala-ala at kwento sa panahong ito, dahil sa halos lahat ng mga binangit kong laro eh nilaro namin sa amin “Farewell Party”.

Pero sa lahat ng larong nilaro namin, wala ng sasaya pa noong laruin namin ang “Patintero”,  kakaibang saya ang naramdaman ko sa mga araw na iyon dahil, nakalaro ko ang isa sa mga babaeng nagpatibok ng aking puso, tawagin na lang natin siyang “si Architect” dahil isa siyang 2nd Year Architecture Student sa Universidad na aking pinapasukan, morena, mahaba ang buhok, mapungay ang mga mata at higit sa lahat matalino, kakaiba ang kanyang kasootan, nakanative  attire parati, yun bang “Batik” kung tawagin, at napakaraming borloloy sa katawan, yari sa ratan ang kanyang Bag, talagang native, parang cultural attire, parang ganun, talagang masasabi mong Artist nga talaga siya, sila lang magkakapatid ang ganon ang kasootan, kaya naman madali silang mapansin ng mga tao lalo na sa eskwelahan namin.

Patapos na ang semester, at dahil sa always on the go ang aming teacher (Note: Nanay siya ng isa sa mga myembro ng dating sumikat na female group na Vana-Vana) nagyaya siyang mag-outing, summer get away daw, napagkasunduan naming lahat na pumunta sa isang local beach resort sa Zamboanga   at doon ganapin ang farewell party daw? Masaya ang aming beach party na yun, dahil sumama lahat ng mga kaklase ko at maging ang ibang section, at ibang P.E. class ay naroon rin, halos mapuno namin ang beach resort sa araw na iyon, lahat ay nagkakasiyahan.

Dahil sa gusto ni teacher na maging masaya ang lahat ng kanyang hinahawakang klasse eh pinakilala niya kami sa isat-isa, at sinabi niyang maglalaro kami ng mga pambansang laro, isa nga sa nilaro namin ay ang Patintero, at dito ko nakalaro si “si Architect”, naaalala ko pa, pareho kami ng kupunan at parehong nasa loob na ng linya, tatawid kaming pareho sa kabilang linya ng magkabanggan kami at matumba, pak boom @#$%!^, parang sa palikula lang, natumba ako at nadapa naman siya sa ibabaw ko, nagkatamaan ang aming tingin, parang may narinig tuloy akong isang musika na pinapatugtug, “Kapag tumibok ang puso, lagot ka na siguradong huli ka”, doon ko napagmasdan ng mabuti ang kanyang mukha, napakaganda pala niyang talaga, parang gusto ko sanang halikan siya, ang kaso hindi ko nagawa, dahil tumayo na agad siya at humingi ng paumanhin, tumayo narin ako at nagpunas ng dumi, matapos kaming maglaro, nilapitan ko siya at tinanong ulit kung nasaktan ba siya, at nakita kong may galos siya sa kanyang braso, pero sinabi naman niya na hindi naman daw masakit, pinagmasdan ko siya muli ng mabuti, tama nga ang nakita ko kanina, napakaganda nga niya, at di nga ako niloloko ng aking mga mata, nag-kausap kami ng matagal sa araw na iyon, but sad to say, hanggang doon lang ang nangyari, hanggang pag-uusap lang, hindi na nasundan pa, dahil kinabukasan ay bakasyon na, two weeks after matapos ang sem-break, di na kami nagkausap, pareho na kaming naging busy sa kanya kanyang career, pero masaya parin ako, dahil kahit papaano eh nagkaroon kami ng moments sa isat-isa, isa lang ito sa mga masasayang araw ko noong kolehiyo.

Bukod sa insedenteng iyon, ay hindi na nasundan ang aming paguusap, di ko kasing kayang lapitan siya, nauunahan ako ng takot at kaba, TORPE pa ang lolo niyo noon, ehehhehe,,, kaya naman, walang nangyari sa lihim na paghanga ko kay lokaretang “si Architect” na iyon.. kamusta na kaya yun? Architect na marahil siya ngayon?


Salamat sa pagbabasa.


D"N


Saturday, October 15, 2011

Laro (Saranggola Blog Awards)


Dito sa Saudi habang pinagmamasdan ko ang mga batang Arabo na naglalaro, di ko maiwasan ang hindi mapangiti, naaalala ko kasi ang aking kabataan, naging makulay ito at punong-puno ng saya, hinyaan kasi ako ng aking mga magulang na maging bata, naranasan ko kung paano maging bata, naaalala ko pa ng minsan kakatapos ko lang paliguan eh hayon at nasa bakuran na ako nakikipag habulan habang kumakanta ng “Pen Pen De Sarapen de Kutsilyo De Almasen, haw haw De Carabao Batuten” tapos tawanan kami ng mga kalaro ko, ang saya, wala ng sasaya pa.

Ito ay isang blog entry na ginawa ko para sa Saranggola Blog Awards, sana ay magustuhan niyong lahat, isang blog entry na pinilit kong buuhin para makalikha ng isang video na siyang magbibigay sa atin ng saya.





Laro


Halika maglaro tayo
Hayaan na muna ang problema
Pasasaan bat lilipas rin yan
Tulad ng araw na sumisikat sa umaga
Ito’y lumulubog pagsapit ng hapon
Ang ating lakas
Nanghihina
Mula sa pagiging bata
Tayo’y tumatanda
Ganyan talaga
Wala na tayong magagawa

Sa buhay natin
Kailangan rin nating magsaya
Maglibang
Kalimutan muna ang problema
Kalimutan muna ang lahat
Di nga bat kay sarap maging bata muli
Wala kang pinoproblema
Walang iniisip
Walang bumabagabag

Napakainosente pa ng bata para intindihin
Ang mga bagay-bagay sa mundo
Walang kamuwang-muwang
Munting anghel
May gatas pa sa labi
Bata batuta ika nga
Ang kulit
Ang Likot
Ang gulo
Pero napakasarap pagmasdan
  
Madalas nating sabihin
“Kung maibabalik ko lang ang kahapon”,
“Kung maibabalik ko lang ang nakaraan”
 “Kung magiging bata lang ako muli”
Pero ang hindi natin naisip
araw-araw eh binibigyan tayo ng pagkakataon
Para balikan ang ating kabataan
Ang nakaraan
Ito ay sa puso, sa isip at gawa
hindi man ito litiral
pero maari parin nating subukan ang maglaro at maglibang

Bakit nga ba gusto nating maging bata muli?
Bakit nga ba gusto nating balikan ang nakaraan?
Bakit ba kailangang maranasan natin ito muli?
Dahil ba sa marami tayong natutunan dito?
Dahil ba sa marami tayong mga pagkakamaling nais nating iwasto?
O baka
Ito ay dahil lamang sa namimiss natin kung paano maging bata muli.

Sa paglalaro
Hindi mo naman kailangan maging bata para sumaya
Napakaraming laro at laruan na pangmatanda
Yun bang tinatawag na “for adults only”
Nandyan ang Car Racing
Nandyan din ang Wakeboarding
O kaya Wall Climbing
Nandyan din ang sikat na sikat na
Airsoft Gun Compitition
Marami pa
Ito ang tinatawag na Recreational Sports
Pang matanda lang
Pwede namang laruin ng mga bata
Subalit kailangan ng patnubay ng mga magulang
Nandyan din ang talagang Sports
Tulad ng Basketball
Badminton
Baseball
Tennis
At Maging Chess ito rin ay isang sport
At pwede karing makipaglaro ng Dama
Kasama ng mahal mo sa buhay

Pwedeng-pwede tayong magsaya
maglibang
Maglaro habang kaharap natin ang ating problema
Yin and Yang nga daw dapat di ba
Yun tipong balanse lang ang lahat
May oras ka para sa trabaho mo
Pamilya mo
Kaibigan mo
At para sa sarili mo,

Kahit ano pwede mong laruin
kahit anong oras
Walang nagbabawal sa iyo
Kahit ano pwede mong gamitin
Tulad ng blog ko

Nilalaro ko lang.

Salamat.

  
Lahok para sa Kategoryang Blog (freestyle) ng Saranggola Blog Awards




D”N



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...