Thursday, June 30, 2011

30 Days Picture Challenge.



Ayan.. marahil sa title palang.. di ko na kailangang ipaliwanag no, self explained na siguro yan no... ito ay hindi sa akin.. ito ay pa-uso ni Rainbow Box na ninakaw naman niya sa kanyang kablog na si Ning na kinopya naman nito sa kanyang ka FB, weow... jologs lang talaga.


Nagustuhan ko lang ang challenge kaya kinopya ko.. di ba sabi ko ako ay isang inggitero, Di ba? Madali lang naman ang challenge eh, magpakita lang ng picture na gusto niyong ishare, nakalista naman sa baba, tapos lagyan natin ng konting kwento kung bakit ito ang napili niyong larawaran.

Sa baba ay ang mga listahan ng mga babarilin sa luneta eh este mga larawan pala na dapat ilabas.

Day 1- A picture of your dream car.
Day 2- A picture of your favorite movie.
Day 3- A picture of something you want really badly.
Day 4- A picture of a person you would want to be on a deserted island with.
Day 5- A picture of your favorite board game.
Day 6- A picture of your dream house.
Day 7- A picture of the background that is on your laptop/desktop.
Day 8- A picture of a plant/tree/flower.
Day 9- A picture with you and your mother.
Day 10- A picture of a random item you own.
Day 11- A picture of your favorite animal
Day 12- A picture of your favorite celebrity.
Day 13- A picture of your best friend(s)
Day 14- A picture of your favorite fast food place.
Day 15- A picture of your zodiac sign.
Day 16- A picture of your favorite outfit.
Day 17- A picture of your favorite candy.
Day 18- A picture of the last thing you bought.
Day 19- A picture of your favorite cartoon character.
Day 20- A picture of your pet (if you don’t have a pet, a picture of an animal that you want)
Day 21- A picture of your favorite food and/or drink.
Day 22- A picture of a meal you created.
Day 23- A picture of a word you use a lot of.
Day 24- A picture of your favorite clothing store.
Day 25- A picture of your favorite hairstyle.
Day 26- A picture of yourself a year ago.
Day 27- A picture of someone who makes you laugh the most.
Day 28- A picture of the person who knows you best.
Day 29- A picture of your favorite restaurant.
Day 30- A picture of your countries flag and/or troops



Sa mga gusting komopya nito, ISANG MALAKING GOOD LUCK.


Salamat....


D”N

Wednesday, June 29, 2011

Notice (abangan)


ito'y tungkol sa samot saring larawan...

ito'y tungkol sa pagsusulat...

ito'y tungkol sa akin at sa iyo...

ito'y tungkol sa mga naiisip ko...

ito'y tungkol sa kaimuhan...

ito'y tungkol sa kadramahan...

ito'y tungkol sa horror at suspense...

ito'y tungkol sa matagal ng naudlot na .... 
vlog


abangan


salamat




D"N



Tuesday, June 28, 2011

Codename: musingan


A code name a.k.a cryptonym is a word or name used clandestinely to refer to another name or word. Code names are often used for military purposes, or in espionage. They may also be used in industry to protect secret projects and the like from business rivals.

Yesterday…. One of my colleagues in magic named HIGH PRIESTESS posted the question “Bakit yan ang FORUM name mo?” in our TSC Magic Forum! And then she started by answering her own question, it was a big hit and earned numerous readers and gained overloaded answers from our fellow magicians.

And of course as part of the group I also joined the conversation yesterday and this was my answers.




musingan is the name... oh yeah!!!

First!!! Let's define "Musingan" it is a Tausug word means madungis.. yung batang ngusngusin o mga batanga yaggit... maraming sipon sa ilong na puno na ng dumi ang mukha.. tulo sipon.. sabay singhot ulit.. pahid sa manggas ng damit.. yung tipong ganun.. that's the exact definition for musingan.

I always used this ever since I was High School... the first person who used this adjective as a codename was someone from Zamboanga City, SHE (take note "SHE") used the Call Sign Musingan in "iCOM" yung tapong radio,, Go ahead.. go go.. yung mga ginagamit ng pulis... roger! roger!.. go ahead over.. copy! copy! yung tipong ganun.. are you familiar with that,... mga rubber ducky yung ganon.. so she used the Call Sign "Musingan" then all the guys are starting to tease her.. one day.. during the EB of their group.. lahat ng kalalakihan tulala.. kasi the girl behind the name "Musingan" was so pretty and gorgeous... kabaliktaran sa pangalan niya...

The second one who used this name was my sister..... but it was just for fun... because her real call sign was "Wisky Lady"...

When Internet became popular in 1995, I used musingan as my nickname in mIRC chat room... "musingan" and up until now.. I still used this nickname...
I never write it in capital letter.. gusto ko kasi all small letter.. wala lang.. trip ko lang... bakit ba..

2007.. nauso ang tinatawag na clan clan sa cellphone... my younger brother used this codename.. "musingan" I got no choice but to change my name to "sumping" again a tausug word means bulaklak...

Below is the codename I always used.

musingan = mIRC until now
spacemonkey = mIRC
too_much = mIRC
cutebutt = mIRC (i got this from the movie "there is something about mary" yung tinawag na siya ng friend niya " Lady bug.. get your cute butt down here")
sumping = "cell phone clan"
rehsidla naman sa YM or rehsidla_diwa


Yahoo… tambling muna ako dito tapos duon… yahoo…. Kayo… bakit yan ang blog name niyo or shall we say CODENAME niyo?


Ayun oh.. mema… yahoo.. memakwento lang….




Salamat…



D”N


Monday, June 27, 2011

Daryl (The Magician's Magician)


Daryl (born August 13 1955) A.K.A Daryl Martinez or Daryl Easton, an American magician based in Las Vegas. For common people he is just nobody but for Magicians he is known as “The Magician's Magician." Daryl usually goes by his forename only. He specializes in card tricks, close-up and parlor magic.

Two of his most famous contributions to magic are the "Hot Shot Cut", a knuckle-busting sleight where the spectator's chosen card spins like a boomerang out of the deck, and the "Ultimate Ambition" trick which allows a card to be inserted fairly into the middle of a deck and yet appear back on top.

Daryl begin practicing magic at the age of seven when his friend gave him a deck of card which allows him to perform several tricks using that card, he then began thinking what are the other possibility he could do with this card, at first he only shows his talent to his family and friends but later he then perform on the street and night clubs.

 Daryl Martinez

At the age of 18 he perform in an exhibition held by the Kaiser Aluminum company, it was well received by audience and he began to travel with the company to perform at their exhibition. In 1999 and 2000 Daryl and his magician wife, Alison, toured the world with Daryl's "New Millennium World Tour Lecture". They lectured and performed in over 250 cities in 25 different countries.

He also performed in the 2001 inauguration celebration of President George W. Bush. He performed and held numerous magic lectures in Japan, including in February 1882, March 1983, 1985, September 1990, 2000 and November 2005. Daryl performed as a headline act at Caesars Magical Empire, Caesars Palace, Las Vegas for 7 years before deciding in 2003 to move, along with his young family, to the Sierra Foothills of northern California. There he continues to write, invent and perform magic for both lay people and the magical community.

Daryl won the gold medal at FISM - the World Congress of Magic (the "Olympics" of Magic), in Lausanne, Switzerland in 1982, with a routine that included his now famous Ambitious Card Routine using the Ultimate Ambition. He has been awarded 6 Academy Awards from the world famous Magic Castle in Hollywood, California (no one has earned more). Twice, his peers voted him Close-Up Magician of the Year (1980 and 1981), twice as Parlour Magician of the Year (1986 and 1987), and twice as Lecturer of the Year (1988 and 1992). The list goes on and on with victories in every major competition he has entered. More recently he was voted one of the 100 most influential magicians of the 20th century by Magic Magazine.

He is well known to magicians as the presenter of many teach-in video series for L&L Publishing, including Daryl's Card Revelations, Encyclopedia of Card Sleights, FoolerDoolers, and Daryl's Ambitious Card Video. In addition to lecturing around the world, he also teaches individual and group lessons at his home. His wife, Alison Easton, was the first woman to be inducted into The Magic Circle.

Achievements in Magic

1978 IBM San Diego Tournament Winner
1980 Magic Castle: Best Magician of the Year Award
1981 Magic Castle: Best Magician of the Year Award
1982 FISM Swiss Rosanne Tournament: Close-up Category, Gold Metal (first place)
1985 Las Vegas: Desert Magic Seminar Winner
1986 Magic Castle: Best Parlor Magician of the Year Award
1987 Magic Castle: Best Parlor Magician of the Year Award
1988 Magic Castle: Lecturer of the Year Award
1992 Magic Castle: Lecturer of the Year Award





If I had to choose only one card effect that I could perform for the rest of my life, I would unhesitatingly select “The Ambitious Card”. This effect has it all. - Daryl

After watching Daryl’s ACR performance, a question came to my senses “What If I would only have to perform one trick in my entire life what would it be and why?”

I guess my answer would be the same as Daryl Answer. The ACR (Ambitious Card Routine).

Ambitious Card Routine consist of endless phases and uses different sleight of hand and most of all, it is impromptu and requires no set up, just a regular deck of card and self confidence and you’re ready to go.

For me.... as one who also practice magic, I can say that Daryl is simply one of the best Magician ever live.

Visit his website foolerdoolers.


Thank you for reading.


Keep the Magic Alive.

Sunday, June 26, 2011

MAJA

She is one of the most beautiful faces in Philippines Showbiz for me, she is my dream girl, she is Maja Salvador.

She's like an Angel for me...




Early life and career

Maja Ross Andres Salvador was born on October 5, 1988 in Aparri, CagayanPhilippines. Her father, Rosauro Salvador (popularly known as Ross Rival), is an actor. Her mother is Thelma Andres. She is a cousin to Jobelle Salvador (one of the casts of the Bagets movie) and niece of Phillip Salvador[3] a famous Filipino drama and action star—niece to Leroy Salvador, who was a famous versatile actor, and grandchild to the late Lou Salvador, a famous Filipino basketball player during the prewar era who has played for the Philippine national basketball team, later became an actor.


Career
Soon after, Salvador started receiving multiple offers to be in various films and television shows. Her biggest role was in the 2006 Philippine blockbuster Sukob along with Kris Aquino andClaudine Barretto. She is dubbed as the Horror Princess of Philippines Television. [4]

She was cast in May Bukas Pa, a primetime drama series on ABS-CBN with Zaijan Jaranilla, Rayver Cruz, Albert Martinez, Dina Bonnevie and many more. She was also the lead actress of Nagsimula Sa Puso[5] a remake of the 1990s film that previously starred Hilda Koronel in the title role. In 2011 she is one of the lead roles in a teleserye in ABS-CBN Minsan Lang Kitang Iibigin as Krista love interest of Alexader, played by Coco Martin who's also a star cast on Nagsimula sa Puso.


All info was taken from wiki.



Thank you for reading..


D"N




Saturday, June 25, 2011

Salamat - Paalam


Hindi ko alam kung saan ko sisimulan ang trabaho ko ngayong araw na ito, kakagaling ko lang sa dalawang araw na rest day, kaso pagdating ko dito sa office, di ko parin alam kung saan ako magsisimula, bukod sa iilang papeles na nakakalat sa desk ko eh masasabi ko na organized naman ang filing system ko, although hindi maganda ang pagkaka ayos ko sa kanila, pero oks lang, hindi mo masasabi na hindi siya organized, pero ganun pa man, di ko parin matatantsa kung saan ako magsisimula sa araw na ito, nakapag coffee na ako lahat-lahat pero blanko parin ang utak ko.

Naiwan parin ang utak ko sa masamang balitang natangap ko kahapon mula sa Pinas, pumanaw na raw ang isa sa mga uncle ko, unang beses ito nangyari sa amin sa loob ng sampung taon, unang beses kaming binigyan ng matinding pagsubok at trahedya, kaya naman nalulungkot ako sa biglaan niyang pagkamatay, sakit sa puso ang ikanamatay niya, masasabi ko na napaka bait niyang uncle, lahat naman sila eh mabait talaga, kasi hindi naman kami pamilya ng mga magugulong tao, ako lang ata ang magulo sa kanila… joke lang… dinadaan ko lang sa tawa ang kalungkutang nadarama ko ngayon.
Anyway… hanggang dito na lang muna sa araw na ito.


Maraming salamat sa pagbabasa.


"Inna lillahi wa inna ilaihi raji'un" ('We belong to Allah and to Him do we return,') So long my Beloved UNCLE....Thank you for everything... MAY ALLAH SENT YOU TO PARADISE... .. .


Salamat!!!



D”N

Friday, June 24, 2011

Music and Lyrics 002: Rico Mambo by Breakfast Club






Paaarap pap para… paaaarap pap paraaaa…
Paaarap pap para… paaaarap pap paraaaa…
Paaarap pap para… paaaarap pap paraaaa…


Oh Rico Mambo.


Oh Rico Mambo Yeah!!!!

I get that feeling every time that you care to Mambo

Oh Yeah.. 1987, golden years for myself… around 8 years old ako noon, hindi pa ako masyadong marunong makinig ng mga musiko at kanta, pero naririnig ko na yan at nakatatak na yan sa puso at isipan ko, isa rin yan sa mga kantang baon ko hanggang sa pagtanda ko.

Sa tuwing naririnig ko ang kanta na yan, si Maricel Soriano ang agad na naisip ko, alam niyo ba na minsan ay sinayaw ni Miss Maricel Soriano ang kanta na yan, ang galing-galing talaga niyang sumayaw, iniiko-ikot ang dalawang braso na parang wind mill o pedal ng bike, naka loose pants pa si Diamond Star na naka tuck-in pa ang long sleeve na malaki habang sumasayaw.

Naaalala ko rin ang kabataan ni Mr. Richard Gomez, hindi ko makalimutan ang isa sa mga pelikula niya, although nakalimutan ko na ang title ng pelikula pero naaalala ko pa na doon siya unang ipinakilala, kasama niya si Miss Maricel Soriano at si Mr. William Martinez, ang kwento ay isa siyang anak mayaman na nagkagusto kay Maricel at si William naman ang kanyang mahigpit na karibal sa Puso ni Maria. Naks.

Naaalala ko rin ang mga lumang pelikula ng Tito, Vic and Joe, nakilmutan ko na rin ang title ng pelikula pero ang naaalala ko lang ay yung panaginip ni Snookey Serna sa pelikula na nakasakay sila ni Albert Martinez ata yun sa isang kabayong puti na may pakpak at lumilipad sila at bigla nanduon sina Tito, Vic and Joe na nakasakay naman sila sa isang parang cart na lumilipad tapos binabaril nila ina Snookey Serna at Albert Martinez ng Laser Gun na parang spiral ang bala nito.

Naalala ko rin ang mga araw na nanonood kami ng sine kasama ang pamilya ko, dinadala kami ng aming inah na manood ng sine, apat kaming magkakapatid kasama ang nanay ko at dalawang aunty ko, hindi sumasama ang tatay ko sa panonood ng sine, ihahatid lang kami ni Paps sa sinehan at aalis na, pupunta na siya sa isang coffee shop at duon hihigop ng masarap at mainit na 3 in 1 coffee habang nagbabasa ng news paper.
Ang sarap balikan ng mga ala-alang nagdaan, ang sarap balikan ng nakaraan habang sinasabayan mo ito ng isang kantang masarap rin pakinggan, sa tuwing naririnig ko ang mga lumang kanta na nagpapaalala sa akin ng mga masasayang ala-ala, napapabuntong hininga ako at napapangiti, dahil talaga namang masasabi ko na sa kabila ng lahat ng aking pinagdaanan na kasawian ay masmarami pa pala akong mga masasayang ala-ala na dapat ipagpasalamat.

Maraming kanta ang nagpapasaya sa atin at nabibigay ng buhay sa tuwing naririnig natin ito, sa tuwing depress ako, ang tanging ginagawa ko lang ay making na musika na magbibigay sa akin ng lakas upang maniwala na “MAY LIWANAG ANG BUHAY…” tulad ng Meralco.


Salamat sa pagparito at pagbabasa.





  


 
Rico Mambo
Breakfast Club

Just like the morning comes from the night
And changes everything in sight
I'm walking by a lot of open doors
But I never heard that sound before

Always joking about it
Always I try to figure it out
Always better not thinking about it
It's easier to fall in love

Oh Rico Mambo
Oh Rico Mambo yeah
I get that feeling every time that You care to Mambo

I think I'll go right by that door again today
Perhaps not the same way
I'm thinking who is gonna show it if You don't
I'm not so sure that You won't

Always joking about it
Always I try ti figure it out
Always better not thinking about it
It's easier to fall in love

Oh Rico Mambo
Oh Rico Mambo yeah
I get that feeling every time that You care to Mambo

Oh Rico Mambo
Oh Rico Mambo yeah
I get that feeling every time that You care to Mambo

So would You show me what You do again today
You say well that can be arranged
But I won't dance if You're just gonna smile
You say that's gonna take a while

Always joking about it
Always I try ti figure it out
Always better not thinking about it
It's easier to fall in love

Oh Rico Mambo
Oh Rico Mambo yeah
I get that feeling every time that You care to Mambo

Oh Rico Mambo
Oh Rico Mambo yeah
I get that feeling every time that You care to Mambo

Oh Rico Mambo
Oh Rico Mambo yeah

Oh Rico Mambo
Oh Rico Mambo yeah

Breakfast Club - Rico Mambo Music Lyrics


D”N

Thursday, June 23, 2011

Dirty minded or just the vegetable.

I can't believe my eyes, Am I really seeing this or is this really just a dream.
o baka naman bastos lang talaga ang mga mata ko now lately.

wow.. while on the internet.. I found this picture and I was really laughing out loud to saw this picture.


I don't know what kind of vegetable is this.. it's up to you to determined.





Well that's it from me now...


Thanks for visiting..

Wednesday, June 22, 2011

Blog Spoof: Usapang Kape! (ni Teacher Katie)

Matagl ko nang gustong gawin to... ang gawan ng spoof ang blog ng iba... nauna na yung ginawa ko kay Iya_Khin.. kung di mo alam.. click mo ito... at .... ito...
Yesturday.. out from nowhere, after I read the blog of Katie... naisip ko lang na translate  ang blog ni Katie sa English using Google Translate... I am using Google Chrome.. and everytime I am in a site that is not writen in English, it always ask me "Would you like to translate this into English".. so I decided to give it a try.. and taraannn.. that's the out come... yahooo.... Enjoy Reading...

--------------------> Spoof Begins Here <--------------------

Tuesday, June 21, 2011



 WaAaAaAahHhHh ... are you bloggerzZz exhausting!
Hangsaket of my back ... just me 4 hours sleep.
Hagardness to the maximum level! arRrgh! I want to KAPE! I want to be ASLEEP!

Speaking of Coffee ... me I do post toh coffee. But first things first why then do I ngarag and lack of sleep? If toh exam valedictorian maybe just me ... jejeje .. Well mainly so my lack of sleep because I wake up early to magparenew NBI. Humayged basically the length of the queue mga 'from finished basement to the 5th floor at least until you again from the ground floor there ... fun noh torture just as simple .. jejeje .. sensya if exaj illustration, ih the I experienced ganun ih. Well okay I feel tired because of the beautiful destination of Vigil and pagtyatyaga That was my queue, relative to I Peter, I wolang kathrill thrill thing ... jejeje ... which I just would much NBI staff to quickly process of pagrerenew ... (jejeje. demanding ..? char ...) Halaka, about that shovel coffee post toh '... mites not work properly right cerebellum and left me ... char .. .! So according to that about coffee ... I want to sip tasty coffee Nung makakapagpawi my antowkhz! Did you know my first time to the Starbucks Coffee Nung Saturday morning together with my fellow teachers! Ganon mites shovel dun! Hanglamig, Daming Hang finished cake, hang done much the same magaganda't puge ... mukang xoxal! Quiet Storm dun we just out tumambay ... jejeje ... nakigaya that I ordered along with I ih, i choco cream chip ba? Ah just yun! I owed ​​that pay nun at my ih, and passable only with the blocker so they ordered more nakaburaot to my delicious cake ... yummy tlaga ... jejeje ... I think I've really just another rich Yon. pede .. but she also with pooooor shovel .. jejejeje ... I tried it for experience and virtually no distinction syang shovel Brown tinitinda Aling Tekla the corner and shake Manong Kordapyo the pavement. The difference is I label and container. Well Another difference is the exorbitant price almost pedeng ipang Brown a dozen hanging in the corner, I 3 in 1 coffee jejejeje .. ah ... I just grow coffee and I also shake their merchandise Which Tekla and Manong Kordapyo ... to me that we own version of Starbucks ... How can something that name? errmmmmm ..... pu given you any name pedeng ipangtapat of Pinoy at Starbucks ...

--------------------> Spoof Ends Here <--------------------






Did you understand what it said? ehehhehe... nO? me too... ehehhehe

See ya!!!


salamat sa pagbabasa...


D"N




Tuesday, June 21, 2011

Salamat sa isang taong ala-ala sa Saudi (Sinulat ni. Al Diwallay)



Isang taon na akong narito sa Saudi, Opo, isang taon na rin mula ng huli kong makita ang aking mga magulang at mahal sa buhay, isang taon ng pakikibaka at pakikipagsapalaran, wow!!! I can’t believe na nakaya ko, kahit na masasabi kong sanay na akong malayo sa mga mahal ko sa buhay, pero hindi pa rin yun nangangahulugang hindi ko sila namimiss, walang nakakalam ng tunay na bigat ng aking nararamdaman ng ako’y umalis ng Pinas, dahil ayaw kong ipahalata, pero ok lang, kailangan ko rin kasing tapangan ang pag alais ko, kahit na alam kong ito’y mahirap, pero ano nga ba ang madali sa mahirap? Wala naman sigurong madali sa mundo di ba o baka naman wala talagang mahirap at tayo lang ang gumagawa ng paraan upang tayo’y mahirapan? Ano man ang ating dahilan kailangan parin nating makipag sapalaran, dahil tayo ang huhubog sa ating sarili.

June 21, 2010, around 2 a.m. Somewhere up in the Sky... 
Sa loob ng airplane on my way to Saudi


Hali po kayo at samahan niyo po akong balikan ang isang taong pamamalagi ko sa Saudi.

Umpisahan po natin dito.

Gulong-gulo ang isip ko noon, wala akong makausap, litong-lito, tulala, hindi ko alam ang aking gagawin, araw-araw pumapasok ako sa Call Center ng hindi ko alam kung saan ako magsisimula, kabisadong-kabisado ko naman ang lahat ng aking trabaho, pero hindi ko parin magawa ng tama, nagsisigaw ang aking puso, naghahanap ng matatakbuhan, saan ako nagkamali? Saan ako nagkulang? Hindi naman ako masungit na tao, lalong-lalo ng hindi ako pikunin, hindi ako mayabang (maarte lang talaga), pero bakit ganito ang kapalaran ko.

Nasa Manila na ako, kasama ko ang aking napakagandang “Asawa”, oOOppss!!! Gulat ka? “Asawa?” Opo, “Asawa”, matapos kung ipagsigawan sa blog ko ang tungkol sa aming dalawa ni “She who must not be named” eh nandyan pala si “Asawa”, hindi ko siya madalas ikwento kahit na kanino bilang pagprotekta ko na rin sa kanya, pasensya na po kayo.

Nagkatampuhan kami pati ni “Asawa” ayaw ko nang ungkatin ang dahilan, basta nauwi yun sa hiwalayan, ayaw ko na rin pagusapan kung papano nauwi sa ganon ang aming relasyon, kasi ayaw ko nang balikan pa, kahit papano may konting kirot parin sa dibdib ko, tanging pagpunta lang sa abroad ang nakikita kong solusyon upang matakasan ang lahat ng sakit na nararamdaman ko, kaya sa ayaw at sa gusto ko, nag abroad po ako.

May 2010 po (Mid of the month): Nag-apply ako papuntang Saudi, nagpunta ako sa Mabini at nagbakasakaling may mahanap akong Agency na siyang makakatulong sa akin upang magabroad, at Alhamdullillah, hindi ako binigo ni Allah, isang Agency lang po ang naapplayan ko natangap na agad ako, dalawang taong kontrata.

June 20,2010: Final Flight ko papuntang Saudi, walang nakakalam ng bigat ng nararamdaman ko sa mga oras na iyon, pero sadyang hindi ko pinahalata kahit na kanino pa man, lalong lalo na sa dalawa kong magulang na nagkataong nasa manila rin sa mga oras na iyon, puro ngiti at saya ang ipinakita ko sa kanila, pero hindi nila alam na takot na takot akong umalis noon, hindi pa ako nakaramdam ng takot na ganon, takot akong lumayo, hindi dahil sa baka mapahamak ako kundi dahil sa baka hindi ko kayanin, mahal ko ang asawa ko, pero kailangan kong gawin ito, para sa ikabubuti naming dalawa, hindi upang magkaroon ng magandang kinabukasan, kundi upang magkaroon ng katahimikan ang isat-isa, takot rin akong lumayo dahil kay “She who must not be named”, ngayon pa ba ako aalis, ngayong alam ko na kung saan siya nagtatrabaho? Pwede ko siyang puntahan, baka sakaling magkabalikan pa kami, baka sakaling magbago pa isip niya, baka sakaling magbago ulit ang damdamin niya para sa akin, pero sa kabila niyon ay hinaharangan ako ng aking isipan, para ano pa? matapos ang ginawa niya sa iyo eh makukuha mo pang puntahan siya? Napaka tanga mo talaga “AL”, magisip-isp ka nga, kaya sa ayaw at sa gusto ko, umalis ako, para palayain ang lahat ng sakit sa dibdib ko at para narin hanapin ang sarili ko.

June 21,2010: Unang araw ko sa Saudi, ang init, yan lang ang tanging nasabi ko, mainit naman sa Kuala Lumpur noong nandoon ako, pero hindi ganito kainit, para kang nasa loob ng isang oven at unti unti kang niluluto sa sobrang init.

Pagdating namin sa Saudi, agad kaming sinundo ng driver at dinala sa Agency, although mukhang alam ko na ang company na napasukan ko eh nagdarasal parin ako na sana mali ang hinala ko, at ayun, nadismaya lang ako, nalaman ko na tama pala ang hinala ko, isa pala itong Employment Agency, hindi pala kami Direct hired sa Sabic, parang manpower agencies siya na kung saan eh i-susupply kayo ng ahensya sa mga kumpanyang nangangailangan ng mga tao, alam niyo yun? Paksyet. Wala na akong nagawa, andito na ito eh.

July 5,2010: Sinupply na nga nila ako sa Sabic, mula Dammam City alas kwatro ng umaga ako hinatid ng kotse papuntang Riyadh City, alas otso kami dumating dito sa Riyadh, toksyet alas dyes pa pala ng umaga ang interview ko. Pero ok lang, atleast di ako late di ba.

Ewan ko ba, sa mga panahong iyon, parang karga karga ako ni Allah, at parang siya mismo ang naglagay sa akin kung saan ako dapat mailagay, walang kahirap hirap at natanggap agad ako sa isang department dito, agad akong nagsimula kinabukasan.

August 2010: Bad news, nakatanggap ako ng tawag mula kay Mama, pumirma na daw ng hiwalayan ang Asawa ko, ouch, nasasaktan ako oh Baby, sayang, kung alam lang sana niya na siya ang dahilan kung bakit ako nagabroad, tulala ako muli, pero kailangan kong mag move-on.

Between August 2010 to September 2010: My first Rammadan here in Saudi, yahoo, ako na ang the best, isipin mo hah, isang buwan na pagpafasting at isang buwan din ako nagbebreak ng Fasting ko sa First Class na Restaurant, sa isa sa mga iconic structure ng Riyadh ang Faizaliah Hotel, doon kasi ako nakabase sa mga panahong iyon eh, although Sabic ang kumpanya namin eh sa Hotel naman ang opisina namin, kasi that time marami kaming iniinterview na mga estyudyante para gawing scholar papuntang U.K. at U.S, ganito kasi ditto, ang mga scholar nila pinapaaral nila sa Leeds University, Universityof Mechigan, Boston Universty at kung saan saan pa, kaya kailangan kong magreport sa Hotel na iyon kasi duon kami pansamantalang nagoopisina, at dahil dyan, isang buwan din akong libre sa hotel na iyon. Ako na ang sosyal. Isang dine-in namin eh ng boss ko eh 900 riyal agad ang mababayd niya, yahoo, Convert mo na lang sa pesos kong magkano yun. multiply mo by 11.40.

September 2010 parin: although nageenjoy ako sa pagtatrabaho ko sa Faizaliah Hotel, eh nangangalumpata naman ako sa kakaisip sa sinapit ng aking marriage life, ng aking love life, kaya naman, nagdasal ako, sana eh bigyan ako ni Allah ng bagong buhay, bagong pagasa, after a few days, tumunog ang aking phone, friend ko, nagyayaya sa akin na pumunta ng Mecca, mag Umra daw kami, yahoo. Ito na. Alahamdullillah, may first Umra.


My First UMRA to Mecca, September 2010.


September 2010 Parin ulit: Nalipat na ako sa Sabic R&T, at dito ko nakilala ang pilyong si Akoni at ang mga bago kong kaibigan, ok lang, natapos narin kasi ang project namin sa Faizaliah kaya nalipat na ako dito.

October 2010: masayang masaya na ako sa trabaho ko, wala na akong mahihiling pa.

November 2010: Yahoo!!! Ang pinaka aasam asam ng lahat ng Muslim, ang makapunta ng Mecca, at makapag Hajj, Alhamdullillah, napasama ako sa Hajj 2010, wala na akong mahihiling pa, at may bonus pa, nakadalaw pa ako sa Tomb ni Prophet Muhammed PBUH sa Medina, it was a very heart fulfilling, over whelming ang kasiyahang nararamdaman ko. A moment worth remembering for.

During my Hajj Pilgrims to Mecca November 2010

During my Pilgrims.. this one is in Medina November 2010
Behind us is the Tomb of Prophet Muhammed (PBUH).


December 2010: Nagpasya akong regaluhan ang arili ko, ng isang bagay na matagal ko nang inaasam asam, ang magkaroon ng sarili kong Laptop, kaya bumili ako, plano ko talaga eh Vaio Laptop kaya lang walang i5 na available at kahit inikot ko na ang limang store, wala silang i5, kaya napilitan akong bumili ng Toshiba i5, total eh Toshiba naman ang account ko sa Sitel noong doon pa ako nagtatrabaho  sa Call Center nila.

January 2011: Normal lang ang lahat, wala gaanong nangyari except that malamig na malamig parin dito sa Saudi, wow, kung noong una kong dating eh mainit na mainit eh ngayon naman eh sobrang lamig.

February 2011: Wala na akong mahihiling pa, super saya ko, dito ko na rin sineryoso ang pagboblog ko at dito ko na rin kayo nakilala sa mga panahong ito, salamat sa inyo, matagumpay tayong lahat.

February 2011 Parin: Nakadalaw kami sa isang camp, ang camp ng Sabic, wow ang ganda duon, at bongga ang mga pagkain, at ganda ng mga parlor games nila, but sad to say eh hindi na namin na antay ang awarding, kasi gabi na msyado yun idadaos, ang layo pa naman din ng accommodation namin, pero ok lang, nag enjoy naman ako eh.
March 2011: Ano kaya ang nangyari sa buan na yun, ahhh bad news, nag retiro na pala ang Papa ko sa pagiging Provincial Election Supervisor niya, sayang naman, wala na siyang trabaho at hindi pa man din yun sanay ng walang ginagawa.

April 2011 at May 2011:, wow, marami na akong nai-post sa blog ko, 100 plus na pala. Naku naman, blogger na ba ako?.

June 21,2011: Nagderiwang po ako ng aking unang taon dito sa Saudi, Yahoo, wala na akong mahihiling pa kundi ang bigyan pa niya ako ng lakas at ang dalawa ko pang magulang ay humaba pa ang buhay, ngayon palang ako nakakaipon Inah at Amah, sana ay mahintay niyo pa ang aking pag asenso.


Taken just now.. here in my Office... June 21,2011


…. … .. .

Sa kabuoan, maraming bagay narin pala akong pwedeng ipagmalaki sa inyo, una na dyan ay Taltlong Blog Entry ko na po ang nafeature sa GMA Network Website, na kahit na pangit naman at walang kwenta eh inilabas parin nila, salamat sa kanila.

Salamat kay Kuya Ed na siyang nagsabi sa akin na “Alam mo AL!! sa lahat ng OFW na nakilala ko ikaw lang ang hindi nahohome sick” Opo totoo po yun, hindi pa po ako nahome sick kahit isang beses, Alhamdullillah, kasi talagang masaya ako sa kinalalagayan ko ngayon.

Kay Kuya Ernie, na siyang coordinator namin sa Sabic, salamat sa malasakit at tulong na ibinigay mo.

Salamat sa mga Pinoy na nakasama ko dito sa Villa namin, kay Rhemhard na una kong nakilala at mabait na bakla, kay Glenn na siyang may ari ng boses sa likod ng potable cabinet ko (remember Acre), kay Nelo ng Paralibot na mukhang kuya na namin lahat, kay Ryan na makulit at pasaway ring katulad ko, kay Michael na sobrang ingay (maingay pa sa akin), kay Sherwin at Butzz na mabibingi ka sa sobrang tahimik nilang dalawa (parang may hinanakit sa mundo), kay Erik na parang wala lang, parang KSP lang, minsan kapag di pa kami kakausapin eh di namin mapapansin na andyan pala (“Uyy!!! Erik andito ka pala,… ay sorry hah!!1”), kay Darwin na kababayan ko from Zamboanga City na halos mabuntis na niya ang kanyang Netbook dahil sa kakachat pati ng kanyang syota, kay Kim na laging nagkukulong sa likod ng kurtina ng kanyang kama at kachat daw niya ang kanyang misis na hula ko eh lalake talaga ang kachat niya (ANO BA!!! UMALIS KA SA HARAPAN KO, KAYA NIYO YUN!!!), kay Jejerome na parang dambuhala sa laki pero isip bata ring katulad ko, salamat din kay Dexter na takbuhan ko sa office tuwing may kailangan ako, kay Yusop na kababayan ko rin from Zamboanga City, masarap yan magluto ng tinolang isda, at higit sa lahat salamat rin kay Yahsin na nasupply sa Almarai (isang Dairy Factory ditto sa Saudi) na kasamahan rin namin sa Employment Agency na katropa ko na bago pa man kami mapuntang Saudi.

Wow!!! Wala na talaga akong mahihiling pa.

Maraming maraming salamat po talaga sa lahat ng tumulong sakin dito sa Saudi, wala akong maibibigay sa inyo, pero talagang nagpapsalamat talaga ako kay Allah dahil may mga taong tumulong sa akin.

Kay Khalid na best friend ko at tropa ko mula pa noong High School, nandito rin po siya sa Saudi, salamat sa kanya at sa labin walong taong samahan at kasiyahan.

Salamat din kay Kuya Dan, naks Kuya Dan daw oh… Kah Dan pala, na asawa ng pinsan ko. Salamat sa pagaasikaso sa akin tuwing pumupunta ako sa bahay mo.

…. … .. .

Sobrang hinihintay ko ang pagkakataong ito, nais ko talagang makita ang sarili kong malayo sa pamilya ko at sa mga taong nanakit sa damdamin ko, nais ko sanang malaman kung hanggang saan ang kaya ko, nais kong magpakatatag at tumayo sa sarili kong pa’a, walang ibang inaasahan kundi ang sarili ko, isang taon na pala akong wala sa Pinas at isang taon naring hindi ko nakikita ang mga mahal ko sa buhay, mahirap pero masaya, malungkot pero masarap sa pakiramdam.

Sa lahat ng sakit at pighating na naramdaman ko, sa lahat ng luha na inilabas ko, masasabi ko na matatag parin pala ako, isang taon na pala ang nakakalipas at ngayon masasabi ko na hindi pala importante kung masalimuot ang iyong kahapon, ang masmahalaga ay kung ano ang iyong pinili para sa iyong bukas, masaya ako, masaya na pala ako…



Anyway, for the meantime... meron pa akong isang taon na tatapusin bago ako makauwi ng Pinas. 



Maraming salamat sa iyong pagbabasa.


D"N


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...